Debiutujące w 2003 roku w Genewie "baby Lambo" zostało w ciągu nieco ponad dwóch lat wyprodukowane w ilości 5000 sztuk, przypieczętowując okrągłą liczbą sukces najlepiej sprzedającego się modelu w historii Lamborghini. Poprzedni rekord w tej kategorii należał do Diablo i sięgał 2903 egzemplarzy. Osiągnięcie tego pułapu pochłonęło jednak aż 11 lat. Rosnąca konkurencja i potrzeby rynku wymogły na przestrzeni lat kolejne zmiany. W roku 2005 do coupe dołączył otwarty Spyder, pojawiła się też limitowana do 250 sztuk edycja Gallardo SE. Na sezon 2006 przygotowano zmodyfikowane Gallardo z silnikiem podkręconym do 520 KM (o 20 więcej niż pierwotnie) i limitowane do 185 sztuk Gallardo Nera. W 2007 roku pałeczkę po podstawowym "baby Lambo" przejęło jeszcze mocniejsze i lżejsze Gallardo Superleggera.
"Superleggera" to po włosku "superlekki". Z Gallardo po kuracji odchudzającej ubyło aż 100 kilogramów (w wersji na rynek USA 70). W jaki sposób uzyskano taki spadek masy najlepiej widać we wnętrzu, gdzie poza alcantarową tapicerką (nie został ślad po skórze) królują włókna węglowe. Z karbonu wykonano także pokrywę silnika, lusterka, dyfuzor, kanały w podwoziu, opcjonalny spoiler (5,4 tysiąca euro) oraz nakładki pod progi. Przezroczystą część pokrywy silnika zrobiono z lekkich poliwęglanów, którymi zastąpiono także szkła bocznych szyb (dodatkowo zmniejszono grubość przedniej szyby). Stalowe nakrętki mocujące koła wymieniono na ich tytanowe odpowiedniki. Pod spodem odchudzono między innymi wał napędowy oraz półosie.
W środku zamontowano dwa sportowe, kubełkowe fotele (w całości z włókien węglowych), a zmiany zewnętrzne objęły jeszcze nowe felgi Scorpius oraz czarną wstęgę malowaną po boku pojazdu. W standardzie znalazła się sekwencyjna skrzynia biegów E-Gear sterowana przyciskami w środkowym tunelu i łopatkami przy kierownicy (na zamówienie można otrzymać przekładnię ręczną). Karbonową obręcz kierownicy niemal w całości obszyto zamszem. W ramach opcjonalnego wyposażenia znalazł się multimedialny system z nawigacją satelitarną i zmieniaczem CD, wsteczna kamera, 4-punktowe pasy bezpieczeństwa i ceramiczne hamulce ("jedynie" 14,4 tysiące euro). W standardzie jest między innymi ABS, kontrola trakcji i dwie poduszki powietrzne z przodu. Poduszek bocznych, dostępnych w zwykłym Gallarno nie ma nawet w wyposażeniu dodatkowym.
Auto oparto na przestrzennej, aluminiowej ramie opracowanej przez specjalistów Audi, z którą połączono także aluminiowe panele nadwozia. Zawieszenie oparto na podwójnych wahaczach oraz nowych, sportowych amortyzatorach, które sugerują, że na torze Gallardo Superleggera powinno czuć się jak w domu. W takich warunkach auto to jest nawet szybsze niż jego większy brat, Murcielago. Układ przeniesienia napędu ze sprzęgłem wiskotycznym i samoblokującym się dyferencjałem w dalszym ciągu przenosi moc silnika na wszystkie koła, choć rozważana była także opcja zastosowania dużo lżejszego napędu na tylną oś.
Obniżenie masy straciłoby nieco na sensie, gdyby nie pogrzebano jednocześnie przy silniku, co z niezłym skutkiem uczyniono. Zmieniono kanały dolotowe, pomajstrowano przy układzie wydechowym i zoptymalizowano pracę komputera sterującego wtryskiem paliwa. Po takich modyfikacjach z pięciolitrowego V10 w stosunku do pierwszego Gallardo wyciśnięto dodatkowe 30 KM. Zmiana w porównaniu do bezpośredniego poprzednika, Gallardo odnowionego w 2006 roku wyniosła 10 koni. Wynik końcowy dał tylko 2,56 kilograma przypadające na 1 KM mocy, czego pochodną było przyspieszenie do setki sięgające zaledwie 3,8 sekund i stawiające Superleggerę na miejscu pierwszym w swojej klasie dopóki nie pojawiło się Ferrari F430 Scuderia. Choć i nie do końca - testy prasowe Superleggery wykazały, że auto przyspiesza do setki w 3,6 sekundy, czyli tyle samo, co konkurent z odległego o 30 kilometrów Maranello (i mniej niż pierwsze Murcielago). Prędkość maksymalna według oficjalnych danych nie uległa zmianie.
Gallardo Superleggera wyjechało na ulice w czerwcu 2007 roku (zamówienia można było składać tuż po premierze). Produkcja pojazdu w stosunku do podstawowego Gallardo została z góry ograniczona, nie wiadomo jednak konkretne w jakim stopniu. Superlekkie "baby Lambo" będące drugą młodością najmniejszego modelu z Sant Agata nie było jego ostatnim wcieleniem. Dokładnie rok po jego premierze w Genewie zadebiutowało znacznie zmodyfikowane Gallardo LP560-4.
Tekst: Przemysław Rosołowski.
Ostatnia aktualizacja: 02.03.2008
