CWS T8 Roadster
Pierwszy samochód warszawskich Centralnych Warsztatów Samochodowych nakreślono już w roku 1922, ale do produkcji seryjnej gotowy był dopiero trzy lata później. Był nim model T1, za którym stał m.in. Tadeusz Tański, uzdolniony, polski konstruktor, mający już na koncie masową produkcję silników na potrzeby samolotów.
Samochód zaopatrzony na starcie w 4-cylindrowy, 3-litrowy silnik o mocy 61 KM, budowano we wszelkich możliwych odmianach, w tym jako stylowe berliny, kabriolety i torpedo, które nie do końca odpowiadały możliwościom nabywczym polskiego obywatela. W zakładach CWS powstały też użytkowe warianty T1, jak samochody dla szpitali, poczty czy wojska, oraz prototypy osobowych modeli T2, T4 i T8, które miały trafić do produkcji w przyszłości.
Największym i najdroższym modelem marki CWS, która w 1929 roku została częścią Państwowych Zakładów Inżynierii, miał być model T8 z 8-cylindrowym, rzędowym silnikiem o pojemności prawie trzech litrów i mocy od 80 do 100 koni mechanicznych. W sumie zbudowano tylko kilka egzemplarzy prototypowych, w tym wzbudzającego sensację roadstera, który brylował na trasach turystycznych i konkursach piękności. Auto to pokrywała atrakcyjna, dwudrzwiowa karoseria z wentylowaną pokrywą komory silnika i drugim rzędem siedzeń schowanych pod tylną klapą. Roadster powstał prawdopodobnie tylko w jednym, a najwyżej dwóch egzemplarzach.
Byt marki CWS stracił sens w momencie podpisania przez ówczesne władze państwowe licencji na produkcję Fiatów. Do roku 1931 miano wyprodukować co najmniej 800 samochodów osobowych oraz specjalistycznych typu T1 (plus setki karoserii, silników, motocykli i innych pojazdów oraz podzespołów). Ciekawostką było zaprojektowanie maszyn w taki sposób, aby można było je rozebrać na części pierwsze, łącznie z rozmontowaniem silnika, przy pomocy tylko jednego, płaskiego klucza dwustronnego i śrubokrętu. Żaden CWS nie przetrwał do dzisiaj.
