Marka Bugatti w ciągu pierwszych dwóch dekad od chwili przejęcia w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych przez koncern Volkswagena przygotowała kilka modeli, których łączna produkcja zbliżyła się do granicy 1,1 tysiąca samochodów. Pierwszy był słynny Veryon i jego różne pochodne, później jego miejsce zajął Chiron, na bazie którego powstały Divo, Centodieci, Mistral oraz torowy Bolide, każdy z poczwórnie turbodoładowanym silnikiem w układzie W16 o mocy od 1001 do 1600 koni mechanicznych.
Między standardowymi specyfikacjami nie brakowało edycji limitowanych, a na indywidualne potrzeby klientów reagował program Bugatti Sur Mesure, który dostarczał auta z unikatowymi detalami, materiałami czy kolorami. Najwyżej poprzeczkę zawiesił zbudowany w jednym egzemplarzu model La Voiture Noire w cenie kilkunastu milionów euro, który jako koncept został odsłonięty wiosną 2019 roku (gotowe auto dostarczono właścicielowi kilka lat później). Sześć lat później Bugatti, połączone do tego czasu w jeden koncern z chorwacką marką Rimac, zainwestowało w nowy program budowy pojedynczych samochodów na indywidualne zamówienia. Był nim ogłoszony latem 2025 roku Programme Solitaire. Pierwszym samochodem w nowym programie francuskiej marki było ujawnione w tym samym momencie, unikatowe coupe Brouillard.
Brouillard - po francusku "mgła" - to imię ulubionego konia samego Ettore Bugatti'ego, który potrafił... samodzielnie otwierać drzwi stajni z pomocą mechanizmu zaprojektowanego przez jego właściciela. Drzwi zielonego coupe oraz oparcia foteli zdobią sylwetki biegnących koni, a dźwignię zmiany biegów zdobi rzeźba końskiej głowy. Kabinę wypełniają paryskie tkaniny, detale z zielonych włókien węglowych oraz aluminium. Na zewnątrz umieszczono płaskorzeźbę stojącego na tylnych nogach słownia, wzorowaną na klasycznej rzeźbie Rembrandta Bugatti'ego, brata Ettore.
Jedyne w swoim rodzaju Bugatti powstało na bazie limitowanego do dziewięćdziesięciu dziewięciu egzemplarzy modelu W16 Mistral z otwartą karoserią, ostatniego drogowego auta marki z poczwórnie turbodoładowanym silnikiem W16, z którego pozostawiono właściwie tylko światła. Brouillard został ubrany w zupełnie nową, zamkniętą karoserię z dodatkami aerodynamicznymi, jak płetwy przed i za przednimi kołami i nieruchomy spoiler oraz dużymi wlotami powietrza do silnika, które wystają ponad linię dachu. Z tyłu w pionie ustawiono dwie pary końcówek wydechu, które wzorowano na Chironie Super Sport. Dla auta przygotowano również szklany dach, nowe felgi i wydłużoną razem ze spoilerem ramkę osłony chłodnicy w kształcie podkowy.
Umieszczony centralnie, ośmiolitrowy silnik benzynowy dostarcza aż 1600 koni mechanicznych przy 7,05 tysiącach obrotów na minutę oraz 1600 niutonometrów w zakresie 2,25-7 tysięcy obrotów na minutę. To ostatnia ewolucja rozwijanej od ponad dwudziestu lat jednostki: w hybrydowym Tourbillone, następcy Chirona, zainstalowano zupełnie nowe, wolnossące V16. Napęd przenoszony jest stale na wszystkie cztery koła za pośrednictwem 7-stopniowej, dwusprzęgłowej skrzyni biegów. Przybliżone osiągi: od zera do setki w niecałe 2,5 sekundy, od zera do 200 km/h w niecałe sześć sekund i od zera do 300 km/h w czasie około dwunastu sekund! Prędkość maksymalną w Brouillardzie ograniczono do skromnych trzystu osiemdziesięciu kilometrów na godzinę (w Mistralu prędkość ograniczono fabrycznie do 420 km/h, rekordowy egzemplarz ze zdjętym ograniczeniem rozpędził się w drugiej połowie 2024 roku do 454 km/h). Bugatti organizuje dla wszystkich chętnych przejazdy, podczas których w odpowiednich warunkach, na przykład na pasie startowym Kennedy Space Center, można przekroczyć barierę 400 km/h za kierownicą własnego samochodu.
Osobą, która zamówiła model Brouillard był zapalony kolekcjoner wszystkiego, co wyszło z rąk rodziny Bugatti: od współczesnych i przedwojennych samochodów (pierwsze automobile marki powstały w 1909 roku, Ettore Bugatti zmarł w 1947 roku w wieku sześćdziesięciu pięciu lat), poprzez rzeźby z brązu Rembrandta po meble, które od 1880 roku produkował Carlo Bugatti, ojciec Ettore i Rembrandta. Samochód odsłonięto publicznie podczas Monterey Car Week w Kalifornii. Producent zadeklarował jednocześnie, że w ramach Programme Solitaire budować będzie maksymalnie dwie maszyny rocznie.
Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 07.08.2025
