Aston Martin AM 305
Od początku lat dziewięćdziesiątych Aston Martin pracował prężnie nad znalezieniem własnego miejsca w końcówce stulecia i sposobami na zapewnienie sobie przyszłości. Podupadająca marka, która w 1991 roku została przejęta przez Forda, w ramach wielkich inwestycji postawiła nową fabrykę i wprowadziła na rynek nowy model, grand tourera DB7, który zapewnił jej rekordowe wyniki produkcji i sprzedaży.
Między przebojowym DB7 oraz ciągłymi modernizacjami rodziny Virage/Vantage przewinęło się również kilka innych, tajemniczych projektów. Projektów, które mogły zmienić oblicze firmy nie do poznania, w związku z którymi współpracowano z Lotusem czy Tom Walkinshaw Racing, a także majstrowano we własnych studiach. Jednym z nich była wizja niewielkiego, sportowego coupe, projekt znany jako AM 305, przymiarki do pierwszego, seryjnego samochodu marki z silnikiem umieszczonym centralnie.
Za nakreślenie karoserii modelu AM 305 odpowiadał zespół pod wodzą Iana Calluma, który wcześniej pracował w TWR, gdzie nakreślił linie seryjnego DB7 oraz konceptu T.ax z silnikiem umieszczonym centralnie, który nie spotkał się z zainteresowaniem Aston Martina i który nie wyszedł poza model w pełnej skali. W projekcie AM 305 pokładano większe nadzieje i widziano w nim potencjalnego rywala dla Porsche czy Ferrari. Plany były duże: oprócz coupe przygotowano również kabriolet, oba zaprojektowane z myślą o wykorzystaniu ośmiocylindrowego, widlastego silnika o pojemności czterech litrów od Jaguara, który w tym czasie również należał do Forda.
Sytuacja finansowa, inne punkty widzenia zarządu firmy i inne czynniki sprawiły, że z AM 305 nie powstało nic więcej oprócz modelu w pełnej skali, dziesiątek stron z rozwiązaniami poszczególnych mechanizmów oraz przymiarek do budowy prototypów. Po przeniesieniu silnika do przodu narodził się bliźniaczy koncept AM 305F, z którego po kilku kolejnych latach powstał koncept AMV8 Vantage, zapowiedź przyszłego, seryjnie produkowanego modelu z silnikiem V8 pod przednią maską. Na pierwszego, drogowego Aston Martina z silnikiem umieszczonym centralnie w produkcji seryjnej trzeba było czekać przez kolejne ćwierć wieku.
