Lata siedemdziesiąte oznaczały dla wszystkich producentów samochodów okres zmagania się ze skutkami kryzysu paliwowego, na których kłopoty nie dla wszystkich się kończyły. Właśnie w takiej sytuacji było Volvo, którego seria 240 cierpiała z powodu wątpliwej jakości, dużych kosztów produkcji i nieopłacalnego eksportu. Sytuację tylko nieznacznie ratowała seria 200, przygotowana w holenderskim oddziale. Na uratowanie firmy przed upadkiem potrzeba było czegoś zupełnie nowego. Tym czymś był model 760, na którego opracowanie wydano 3,5 bilionów koron szwedzkich.
Maszyna, która zadebiutowała w 1982 roku uratowała markę i dała początek zupełnie nowej generacji aut, której żywot zakończył się dopiero w 1998 roku z zaprzestaniem produkcji V90. Nowa generacja była bardziej niezawodna, oszczędniejsza, łatwiejsza w serwisowaniu, cichsza i prężniejsza od poprzednika. Napęd przenoszono na tylną oś, a z silnikiem wysokoprężnym, który produkował Volkswagen był to najszybszy tego typu samochód na świecie. Na przełomie kolejnej dekady "Siedemsetkę" zastąpiono seriami 940 i 960, do których w roku 1991 dołączyło mniejsze 850.
Na przygotowanie nowego samochodu przeznaczono rekordową sumę w historii szwedzkiego przemysłu: 15 bilionów koron. Volvo 850, opracowane w Göteborgu, nie miało ze swoimi poprzednikami prawie nic wspólnego. Silnik umieszczono poprzecznie z przodu, obok zainstalowano niezwykle kompaktowe skrzynie biegów i na przód przekazywano napęd. Kolejną nowością było wielodrążkowe, tylne zawieszenie typu Delta Link. W kwestiach bezpieczeństwa, obejmującego od 1994 roku między innymi boczne poduszki powietrzne (SIPS - Side Impact Protection System) i automatycznie regulowane pasy bezpieczeństwa, samochód nie miał sobie równych. 850 zgarnęło blisko 50 nagród w różnych testach na całym świecie!
Model 850, którego produkcję rozpoczęto dość nietypowo, bo w Belgii, już na starcie oferowany był w 170-konnym wydaniu GLT ze sportowym zacięciem. To oczywiście nie wystarczyło na długo. W roku 1994 po wprowadzeniu kilku słabszych odmian do sprzedaży weszło 225-konne 850 Turbo, znane poza Szwecją jako T-5. Kilka miesięcy później dołączyło do niego jeszcze mocniejsze 850 T-5R, które zadebiutowało wczesną wiosną na salonie samochodowym w Genewie. Premierowy, żółty egzemplarz był nie do przeoczenia.
Pojazd oferowano jako 4-drzwiową limuzynę oraz pojemne kombi z bagażnikiem wielkości 1490 litrów. Kanciastą, samonośną karoserię auta odróżniały od innych 850 nowe zderzaki, splitter z przodu, spoiler z tyłu oraz wypełniające nadkola, 17-calowe, pięcioramienne felgi. Opcją, nie związaną z dodatkowymi opłatami, były obręcze o średnicy 16 cali. W projekcie uczestniczyli specjaliści Porsche, co zaowocowało utwardzonym zawieszeniem z nowymi amortyzatorami, grubszymi drążkami skrętnymi oraz modyfikacjami silnika w strefie układu dolotowego, układu chłodzenia, turbodoładowania i ECU.
Moc szwedzkiej machiny pochodziła z 2,3-litrowego, 20-zaworowego silnika o pięciu, ustawionych w rzędzie cylindrach z turbosprężarką Mitsubishi. Jednostka rozwijała 240 koni mechanicznych i 330 niutonometrów, czyli o 15 KM i 30 Nm więcej, niż w przypadku 850 Turbo. Silnik łączono z 5-stopniową, automatyczną skrzynią biegów, która przekazywała napęd na przód i pozwalała na rozwinięcie 100 km/h w czasie około siedmiu sekund. Na prostych 850 T-5R osiągało prędkość 245 km/h.
Wnętrze auta, w zależności od preferencji, można było wykończyć skórą, Alcantarą, zamszem, drewnem i detalami z innych materiałów. Auto produkowano w limitowanych seriach po 2500 sztuk, rozchodzących się jak gorące bułeczki: najpierw w kolorze żółtym, później w kolorze czarnym i w końcu w kolorze ciemnozielonym. W roku 1996 serię R kontynuował 250-konny model 850R, a pod koniec tego samego roku całą rodzinę 850 zastąpiły odświeżone modele pod nowymi nazwami: S70 dla sedana i V70 dla kombi.
Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 27.07.2014
