W roku 1932 sporą cześć mocy niemieckiego przemysłu samochodowego skupiono pod szyldem koncernu o nazwie Auto Union. W skład nowej firmy weszli producenci aut marek DKW, Wanderer, Horch oraz Audi. Ostatnią z nich powołał do życia w 1909 roku August Horch, a jej modele należały najczęściej do grupy dużych automobili o sportowych aspiracjach z silnikami o czterech, sześciu lub ośmiu cylindrach.
Audi, które już w 1928 roku przejął Jorgen Skafte Rasmussen, właściciel DKW, pod koniec tej samej dekady podjęło pierwsze kroki ku zaprojektowaniu samochodu z napędem na przednią oś. Najpierw, w 1931 roku pojawiło się małe DKW Front, do którego dwa lata później dołączyło zbudowane na centralnej ramie z niezależnie zawieszonymi kołami Audi Front. Średniej wielkości auto wyposażono w 6-cylindrowy silnik Wanderera o pojemności dwóch litrów (R6 po raz pierwszy w Europie pojawiło się tym samym w połączeniu z napędem na przód), który generował 40 KM i pozwalał na rozwinięcie prędkości do 100 km/h.
Po dwóch latach produkcji model zastąpiono nową generacją z większym silnikiem o nazwie Front 225. Tak, jak poprzednio model oferowano w kilku wersjach nadwoziowych: jako 4-drzwiowe limuzyny, 2-drzwiowe coupe oraz kabriolety z jedną lub dwiema parami bocznych szyb. Tym razem Audi pokusiło się również o przygotowanie sportowego Roadstera, który w białym lakierze przyciągał na stoisko Auto Union zwiedzających międzynarodowy salon samochodowy w Berlinie w 1935 roku.
Wybijający się ponad zwykłą ofertę Audi pojazd przygotowano w studiu Horch Design Bureau, w którym zaprojektowano zupełnie nową, dwuosobową karoserię z głęboko wyciętymi drzwiami, wyraźnie zarysowanymi nadkolami, ozdobną osłoną chłodnicy i nisko opadającym tyłem z kołem zapasowym i awaryjnym, ukrytym pod klapą z chromowanymi pasami siedziskiem. Samochód zbudowano na podwoziu typowym dla rodziny Front, na którym po raz kolejny osadzono rzędowy, 6-cylindrowy silnik produkcji Wanderera.
Umieszczona z przodu jednostka napędowa z jednym wałkiem rozrządu w głowicy mierzyła niecałe 2,3 litry pojemności i przy trzech tysiącach trzystu obrotach na minutę produkowała 50 koni mechanicznych. Napęd na przednie koła przenosiła ręczna, 4-stopniowa skrzynia biegów, która na najwyższym przełożeniu pozwalała na rozwinięcie prędkości 115 km/h. Maszyna zaspokajała się paliwem w ilości od 14 do 16 litrów na sto kilometrów.
Audi Front 225 Roadster wywołało nie lada poruszenie, ale do planowanej, limitowanej produkcji nigdy nie trafiło. Na przeszkodzie stanęła przede wszystkim cena 7950 marek, która była o ponad jedną trzecią wyższa od ceny zwykłego Audi Front z zamkniętą karoserią. Samochód zbudowano ostatecznie tylko w dwóch egzemplarzach, które nie przetrwały niestety drugiej wojny światowej.
W roku 2009 zakład nadwoziowy Zinke na zlecenie Audi Tradition zbudował na podstawie dokumentacji fotograficznej wierną replikę Roadstera na oryginalnym podwoziu z modelu Front. W setną rocznicę istnienia Audi zajęła ona miejsce wśród zbiorów fabrycznego muzeum marki, a niedługo później została pokazana na prestiżowej wystawie Techno Classica w Essen. Latem 2014 roku wyjątkowemu autu zafundowano wycieczkę do Polski przy okazji cyklicznej wystawy MotoClassic na Zamku Topacz pod Wrocławiem.
Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 04.08.2014
