Współpraca Aston Martina i włoskiego studia Zagato to wielowątkowy, cykliczny proces, który rozciąga się na całe dziesięciolecia. W roku 2016, w którym zadebiutował Vanquish Zagato, można było mówić już o 56 latach wspólnych działań, w efekcie których powstało aż dwanaście modeli w pięciu różnych generacjach. Wszystko zaczęło się w końcówce lat pięćdziesiątych XX wieku...
Jako pierwszy owoc brytyjsko-włoskiego związku na świat w 1960 roku przyszedł DB4 GT Zagato, który został w całości zaprojektowany w Mediolanie, gdzie był również składany i wykańczany od środka. Kolejny rozdział napisano dopiero w połowie lat osiemdziesiątych, w których przygotowano kanciaste zdolne do przekroczenia prędkości 300 kilometrów na godzinę modele V8 Vantage Zagato oraz V8 Volante Zagato. Nowe stulecie w 2002 roku przywitano limitowanym DB7 V12 Zagato, po którym pojawił się DB-AR1 oraz Vanquish Roadster.
W kolejnej dekadzie zaroiło się od Aston Martinów z karoseriami Zagato, między innymi z okazji stulecia brytyjskiej marki, które przypadło na rok 2013. Kilkanaście miesięcy wcześniej pokazano koncept V12 Zagato, z którego wyrosła limitowana maszyna na zwykłe drogi oraz model wyścigowy, wysłany m.in. na 24-godzinny wyścig na Nürburgring Nordschleife. W roku 2013 ogłoszono powstanie trylogii Aston Martin Zagato Centennial. Stulecie działalności Aston Martina przypieczętowano limitowanymi modelami DBS Coupe Zagato, DB9 Spyder Zagato oraz Virage Shooting Brake Zagato. Trzy lata później przyszła pora na wspomnianego na samym początku Vanquisha.
Vanquish Zagato to już dwunasty projekt zrealizowany przez brytyjsko-włoski duet firmowy. W liniach Vanquisha znajdziemy nieodłączne elementy Zagato oraz rozwinięcie elementów stylistycznych Astona, które wymyślano i szlifowano w konceptach i samochodach seryjnych przez ostatnich kilka lat. Te pierwsze to między innymi charakterystycznie wybrzuszony dach, wielka krata osłony chłodnicy, stylizowane logotypy Z oraz szyby, sprawiające dzięki czarnym słupkom A wrażenie zawijajania się wokół kabiny. Do języka stylistycznego Aston Martina należą: tył w stylu filmowego DB10 i seryjnego DB11, tylne światła z LED'owych "łopatek", które pojawiły się wcześniej w torowym Vulcanie i wirtualnym DP-100 czy rozbudowane otwory wentylacyjne za przednimi kołami oraz listwy biegnące od kół do drzwi.
Unikatowy Vanquish został zaprojektowany w ścisłej współpracy zespołu Aston Martin Design, którym kieruje Marek Reichman z mediolańskim studiem, na czele którego stoi Andrea Zagato. Jego karoseria została wykonana w całości z włókien węglowych, którym przeniknęło się także do kabiny. Wnętrze coupe wyścielają skóry anilinowe i zdobią detale, jak logotypy Zagato wytłaczane na nagłówkach i wyszywane na konsoli środkowej oraz specjalne ściegi, oczywiście na kształt połączonych liter Z, które przewijają się także na zewnątrz.
Na samym wyglądzie wyjątkowy charakter Vanquisha Zagato się nie kończy. To jednocześnie maszyna przestrojona dynamicznie, oferująca jeszcze więcej, niż modele produkowane w Gaydon seryjnie. W standardowym Vanquishu pracuje wolnossący silnik V12 serii AM29 o pojemności ponad 5,9 litrów, najmocniejsza jednostka w historii marki. W podstawowej wersji silnik ten rozwija obecnie 576 koni mechanicznych (w debiucie kilka lat wcześniej miał trzy konie mniej). Jego moc w Zagato podniesiono do okrągłych 600 koni mechanicznych, które przenoszone są tylko na tylną oś poprzez 8-stopniowy automat Touchtronic III.
Na miejsce debiutu jedynego w swoim rodzaju grand tourera wybrano ogrody Villa Erba w Cernobbio nad jeziorem Como we Włoszech, w których w połowie maja ma miejsce cykliczny Concorso d'Eleganza Villa d'Este oraz imprezy towarzyszące. Vanquish Zagato pojawił się tam jako koncept bez planów na produkcję seryjną, które wytrzymały tylko miesiąc. Już w połowie czerwca Aston Martin ogłosił, że Vanquish Zagato zostanie wyprodukowany w limitowanej do 99 egzemplarzy serii.
Tekst: Przemysław Rosołowski
Pierwsze opracowanie: 21.05.2016
Ostatnia aktualizacja: 23.06.2016
