Jednym z najbardziej cenionych i prestiżowych, niemieckich producentów samochodów w okresie między pierwszą i drugą wojną światową był Maybach. Firma zawdzięczała taką pozycję dwóm pokoleniom genialnych konstruktorów: Wilhelmowi Maybachow i jego synowi, Karlowi. Ten pierwszy do 1907 roku pracował dla Daimlera, gdzie zrewolucjonizował Mercedesy. Niedługo potem wspólnie z hrabią Zeppelinem założył własną firmę produkującą silniki lotnicze, a kilkanaście lat później budującą pierwsze samochody pomysłu Karla.
Po drugiej wojnie światowej nie było już nowych samochodów Maybacha. Firma skupiła się na silnikach wysokoprężnych do lokomotyw i statków wodnych, a w latach sześćdziesiątych weszła w skład koncernu Daimler-Benz. Kolejny, zupełnie nowy samochód marki Maybach pojawił się jako koncept dopiero w 1997 roku. Pięć lat później rozpoczęto produkcję wielkich, luksusowych limuzyn nowej ery. Początkowe zainteresowanie i entuzjazm opadły bardzo szybko razem z wynikami sprzedaży i w roku 2012 Maybach ponownie zniknął z samochodowej mapy świata.
Dwa lata później z wyniku przetasowania zawartości portfela Daimlera z jego wielkich zasobów wyłoniła się nowa marka, Mercedes-Maybach. Maybach wrócił, ale nie do końca. Okazało się, że zasłużone nazwisko przywrócono do katalogu tylko po to, aby wypuścić pod nim najbardziej kosztowne ewolucje limuzyny klasy S, flagowego okrętu we flocie Mercedes-Benza. Wydawało się, że jego rola w nowym wcieleniu będzie marginalna. Aż pojawił się koncept Vision 6.
Cyfra w nazwie projektu Vision 6, jednego z największych bohaterów sierpniowego Pebble Beach Concours d'Elegance roku 2016, ma nawiązywać do jego długości. To około 570 centymetrów, na których rozpostarto potężne coupe, będące ukłonem w stronę krążowników budowanych na indywidualne zamówienia w okresie między pierwszą i drugą wojną światową i nawiązaniem do starszego o kilkanaście lat Exelero, konceptu podobnego formatu, który był jeszcze dłuższy. Pojazd stanął na kołach z 24-calowymi obręczami w stylu konceptu Mercedes-Benz IAA, pokazanego rok wcześniej, do którego linii nawiązuje jego cała sylwetka. Przód zdominował ogromny grill, od środka dachu przez niewielkie tylne szybki pociągnięto stylową płetwę, a z tyłu zamaskowano dyfuzor z aluminiową ramką i wylotami powietrza za tylnymi kołami.
W środku wygospodarowano miejsce dla czterech osób w układzie 2+2, co oznacza, że na tylnych fotelach będziemy mogli posadzić co najwyżej naszego psa albo kota. Drzwi majestatycznej maszyny unoszą się do góry, karoserię i kabinę zdobią elementy z aluminium, a wokół całej przestrzeni pasażerskiej zawija się cyfrowa deska rozdzielcza. Wnętrze wypełniono elementami wykonanymi z różnych gatunków drewna, a w bagażniku z przodu ulokowano uszyte na miarę walizki. Miejsce bezpośrednio przed oczami kierowcy zajęły dwa analogowe zegary, które nawiązują wyglądem do pozostałych, cyfrowych wyświetlaczy. Za wyświetlacz służy również przednia szyba, na której mogą znaleźć się dodatkowe informacje o ruchu drogowym, trasie i otaczającym nas świecie. W tapicerkę wszyto dodatkowe przyciski i czujniki, które monitorują stan kierowcy oraz pasażera i w zależności od sytuacji służą automatyczną zmianą trybu pracy klimatyzacji, oświetlenia, masażem lub zmianą składu powietrza. Vision 6 został oczywiście wyposażony także w systemy jazdy autonomicznej i zdalnego sterowania.
Pod ogromną maską Exelero skrywał się podwójnie turbodoładowany silnik V12 o pojemności prawie sześciu litrów i mocy aż 700 koni mechanicznych. W przypadku Vision 6 nie ma o niczym podlonym mowy. Maszynę wyposażono w elektryczny układ napędowy, wywodzący się z oferowanego przez krótko coupe SLS Electric Drive, które dysponowało mocą 751 koni mechanicznych i maksymalnym momentem obrotowym 1000 Nm. Vision 6 ma cztery silniki elektryczne, ulokowane przy każdym z kół, które czerpią energię elektryczną z paczki baterii o pojemności około 80 kWh, umieszczonej w podłodze. Cały układ dostarcza maksymalnie 550 kilowatów (prawie 750 KM). Coupe ma rozpędzać się do setki w czasie niespełna czterech sekund, a jego prędkość maksymalną ograniczono do 250 kilometrów na godzinę. Jedno ładowanie baterii ma pozwalać na pokonanie dystansu dochodzącego do 500 kilometrów (według pomiarów NEDC; ponad 320 kilometrów według norm amerykańskiego EPA). Twórcy auta opracowali także prototypowy system szybkiego ładowania w standardzie CCS (Combined Charging System), który pozwala w ciągu pięciu minut na naładowanie baterii na kolejne sto kilometrów.
Po premierze na Półwyspie Monterey koncept Vision 6 pokazano między innymi podczas konkursu elegancji Chantilly Arts & Elegance Richard Mille we Francji i na salonie samochodowym w Paryżu. Podobnie jak koncepty Vision EnerG-Force z 2012 roku, AMG Vision Gran Turismo z 2013 roku oraz Vision Tokyo z 2015 roku łączy się on z lokalnymi upodobaniami i wskazuje kierunek przyszłym, seryjnie produkowanym modelom z koncernu Daimlera.
Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 02.12.2016
