Bawarskie Mansory na salonie samochodowym w Genewie w 2008 roku pokazało, że nie zna granic jeśli chodzi o tuning najdroższych i najbardziej luksusowych samochodów świata. Firma prezentując modele Renovatio oraz Stallone dała do zrozumienia, że oferowane w poprzednich latach przeróbki pojazdów Aston Martin, Bentley czy Rolls-Royce były jedynie preludium przed pokazem prawdziwych możliwości, który zapewne jeszcze bardziej podzieli zwolenników i przeciwników tego typu ingerencji w tej klasie aut.
Pod nazwą Stallone (czy powinniśmy się już szykować na coś w stylu Rambo lub Rocky w przyszłości?) skryło się Ferrari 599 GTB Fiorano, stojące obecnie na szczycie oferty koncernu z Maranello w kategorii 2-osobowych, klasycznych coupe. Jest to jednocześnie pierwsze auto tej marki, za które wzięło się Mansory. 599 GTB otrzymało odważny body kit, zmodyfikowane wnętrze oraz firmowy kompresor podnoszący moc silnika ponad seryjne 620 KM.
Śnieżno białe nadwozie auta (na białe wymieniono nawet oryginalnie czerwone tylne klosze lamp) wzbogacono karbonowym pakietem, dzięki któremu uzyskano nieznaczny spadek masy pojazdu. Nagie włókna węglowe trafiły na przedni spoiler, progi, boczne żeberka, klamki, lusterka, kanał wlotowy na dachu (normalnie 599 nim nie dysponuje), ramy bocznych szyb wraz z przednim i tylnym słupkiem, ogromny dyfuzor (stworzony od podstaw), zaprojektowane specjalnie dla Stallone tylne skrzydło oraz centralną część maski. Zmiany stylistyczne objęły cały przód (nowy zderzak z wlotami powietrza, zaostrzony nos przypominający bolid Formuły 1, dodatkowy wlot powietrza w karbonowej części maski), powiększone wloty i wyloty powietrza po bokach oraz tył (nowy zderzak, dyfuzor oraz jeden, kwadratowy wylot układu wydechowego ze stali nierdzewnej w miejscu czterech, okrągłych końcówek w aucie bazowym). Całość zamykają nowe felgi o prostym wzorze pięciu podwójnych ramion ubierane w opony Dunlop Sport Maxx. Obręcze wykonane z lekkich stopów aluminium przyjęły rozmiar o cal większy niż w seryjnym 599 GTB: 20 cali z przodu i 21 z tyłu.
We wnętrzu, w którym biel skomponowano z pastelową czerwienią odnajdziemy unikalną, ręcznie zszywaną strusią skórę, której w procesie starannej obróbki nadano odpowienią trwałość przy jednoczesnym zachowaniu delikatności. Zmiany obejmują też nowe, aluminiowe pedały, iluminowane panele drzwiowe i dyskretne wstawki z włókien węglowych. Niewielkiemu retuszowi pod kątem usportowienia uległa kierownica.
Od nowa opracowano niektóre komponenty składające się na silnik. Pakiet modyfikacji obejmuje między innymi nowy kompresor, zaprojektowany od nowa intercooler oraz układ wydechowy. Pracę V12 podsyca nowy filtr powietrza o zwiększonej przepustowości i przeprogramowana, elektroniczna jednostka sterująca. Moc silnika podskoczyła aż do 720 koni mechanicznych a o 92 niutonometry wzrósł maksymalny moment obrotowy. Stallone przy takich potencjale rozpędza się do 340 km/h i osiąga setkę w czasie 3,5 sekundy. To 10 km/h więcej i dwie dziesiąte sekundy mniej niż w przypadku bazowego Ferrari. Z myślą o jeszcze lepszych osiągach i wyczynowej jeździe o 30 milimetrów obniżono zawieszenie.
Odważne poczynania ludzi z Mansory doprowadziły do stworzenia auta, które z pewnością będzie się wyróżniać z tłumu. Wyróżniać w sensie zarówno pozytywnym jak i negatywnym, nie wspominając już o tym, co o tej modyfikacji sądzą miłośnicy marki Ferrari jak i sama śmietanka z Maranello. Można obstawiać, że nie są zbyt zachwyceni...
Tekst: Przemysław Rosołowski.
Ostatnia aktualizacja: 23.03.2008
