Wielkie koncerny motoryzacyjne prowadzą politykę, którą można nazwać koktajlową. Powstaje kilka składników, które następnie są mieszane ze sobą co z kolei daje różne auta i nie myślcie, że to tylko domena producentów popularnych wozidełek. Weźmy takiego Mercedesa McLarena SLR, w 2006 roku do wersji podstawowej dołączył model 722, mocniejszy i ostrzejszy, w tym samym roku pojawił się także Roadster. W roku 2008 te dwa składniki zostały zmiksowane i tak powstał Mercedes McLaren 722 Roadster, wóz łączący osiągi 722 z wolnością jaką daje otwarte nadwozie.
722 to numer startowy Mercedesa 300 SLR, który wygrał niezwykle prestiżowy wyścig Mille Miglia w 1955 roku. Za jego kierownicą siedział wtedy Stirling Moss. Dla uczczenia tego sukcesu topowe wersje SLR otrzymały właśnie taki, trzycyfrowy symbol.
SLR to owoc współpracy Mercedesa i McLarena, przypomnijmy że te firmy kooperują w ramach Formuły 1 ze znakomitym efektem, nie inaczej jest w przypadku drogowego superauta. McLaren jest odpowiedzialny za strukturę nośną, wykonaną w całości z włókien węglowych, nie licząc metalowego rdzenia. SLR, niezależnie od wersji nadwoziowej, imponuje sztywnością kierunkową, z drugiej jednak strony nie grzeszy lekkością. Mercedes zapewnia potężny ośmiocylindrowy silnik, odrobinę luksusu i styl.
Z zewnątrz samochód wyróżnia się przede wszystkim nieco ciemniejszym odcieniem lakieru niż w standardowych srebrnych strzałach, ciemniejsze są również klosze przednich i tylnych świateł. 722 otrzymał także nowe, 19-calowe aluminiowe felgi, a także kilka dyskretnych karbonowych ozdóbek. Prawdziwy roadster nie mógłby się oczywiście obyć bez składanego dachu, ten w Mercedesie otwiera się w niecałe 10 sekund. Kierowca musi tylko nacisnąć przycisk, a następnie ręcznie zablokować zaczep w miejscu gdzie dach łączy się z ramą przedniej szyby. Przy składaniu zalecana jest odwrotna kolejność. Wewnątrz kubełkowe fotele zostały obszyte alcantarą, a skóra pokrywa tylko ich boki. Podobny mix skóry i alcantary odnajdziemy na pozostałych elementach kokpitu. Na panelu środkowym zamiast imitacji aluminium pojawił się prawdziwy karbon. Wnętrze zdecydowanie ożywiają czerwone szwy, a także obwódki zegarów i pasy w tym samym kolorze. O sportowym charakterze świadczy także zamszowa kierownica. Wyposażenie jest oczywiście kompletne, począwszy od dwustrefowej klimatyzacji poprzez nawigację aż po system audio Bose.
Pod maską silnik z modelu 722. V8 o pojemności pięciu i pół litra przy pomocy mechanicznej sprężarki rozwija okrągłe 650 koni, czyli o 24 więcej niż w podstawowym Roadsterze. Moment obrotowy sięga 820 Nm przy nieco ponad trzech tysiącach obrotów na minutę. Silnik jest ręcznie budowany w siedzibie AMG, każdy motor składa do kupy tylko jeden inżynier, którego nazwisko widnieje na tabliczce znamionowej. Do przeniesienia napędu wykorzystano 5-biegową skrzynię automatyczną, która umożliwia ręczną zmianę przełożeń za pomocą dźwigni lub łopatek z tyłu koła kierownicy, a dodatkowo oferuje dwa tryby automatyczne. Czy jednak skrzynia z zżerającą część mocy przekładnią hydrokinetyczną jest najlepszym rozwiązaniem dla 722? No cóż, Mercedes jest chyba do przesady wierny swojemu automatowi, który wpakował nawet do wyścigowego SLR.
Producent niestety nie pochwalił się o ile udało mu się odchudzić roadstera, można jednak domniemywać, że, jak w przypadku zamkniętego 722, jest to najwyżej kilkanaście kilogramów.
Teraz czas na osiągi; czy wynoszący 24 konie wzrost mocy będzie odczuwalny przez kierowcę? Tak, ale tylko w przypadku jeśli właściciel ma wbudowany porządny stoper, bowiem 722 przyspiesza do setki o całą jedną dziesiątą część sekundy szybciej niż standardowa wersja. Prędkość maksymalna to 335 km/h, szybciej niż Murcielago LP640 Roadster, ale wolniej od Zondy F bez dachu. Wyższość 722 nad standardowym roadsterem zostanie za to z pewnością zauważona na torze wyścigowym, bowiem samochód został obniżony o 10 mm, zastosowano twardsze sprężyny i amortyzatory a także ostrzejszy układ kierowniczy.
Mercedes McLaren SLR 722 Roadster to limitowana edycja, powstanie zaledwie 150 sztuk, tyle samo co w przypadku wersji zamkniętej.
Tekst: Piotr Talik
Ostatnia aktualizacja: 12.02.2009
