Wspólna historia niemieckiego Novitec Rosso i modeli Ferrari serii 430 to ciąg nasycony kreacjami, z którymi mógł konkurować rzadko który tuner, a z którymi jako całością nie mogło się równać właściwie nic innego. Zaczęło się oczywiście niewinnie od zwykłego F430 - utuczający coupe body kit, nowe zawieszenie, układ hamulcowy oraz podniesienie mocy (przeprogramowanie ECU) do okolic 500-520 KM. Wkrótce potem stopień spoufalenia z F430 wszedł na wyższy poziom: podwójne doładowanie (635-655 KM), spektakularne pakiety nadwoziowe (czarne jak noc F430 TuNero) i jeszcze więcej poprawek "pod spodem".
Prawdziwe piekło rozpętało pojawienie się 430 Scuderii. Do oferty tunera doszły: podwójnie doładowane, prawie 710-konne coupe, prawie 700-konna Scuderia Spider 16M (roadster limitowany przez Ferrari do 499 sztuk) oraz prawie 780-konne TuLesto mianowane przez twórców nie tyle do rangi najbardziej kompleksowej z kompleksowych modyfikacji, ale zupełnie nowego modelu z indywidualnym nadwoziem. I wtedy... z końcem lipca 2009 Ferrari ogłosiło oficjalnie następcę 430 - 458 Italię. Niespełna trzy miesiące później Novitec Rosso wyrzekło wspólnym głosem "Ciao Scuderia!", a głos był gromki, donośny i grzmiący. Oto 430 Scuderia Edizione 747.
Cyfrowe oznaczenie modelu wzięło się oczywiście z mocy silnika, którą w porównaniu do pojazdu seryjnego zwiększono o blisko połowę, co jest w głównej mierze zasługą dwóch sprężarek napędzanych pasami zębatymi (po jednej sprężarce na każdy rząd cylindrów). Ciśnienie doładowania zwiększono do 0,53 bara, a dla chłodzenia zastosowano dwa intercoolery z własnym obiegiem wody. Na potrzeby odprowadzania ponadprzeciętnych ilości ciepła opracowano również nowy radiator oraz przeprojektowano tak przednią część podwozia, aby kierowała ku niemu jeszcze większe ilości zimnego powietrza. Na pokładzie znalazły się też nowe, większe radiatory dla wody i oleju.
Kolejne modyfikacje widlastej, 8-cylindrowej, 32-zaworowej jednostki napędowej objęły między innymi układ doprowadzania paliwa, cały układ wydechowy oraz sterującą wszystkim elektronikę, która pozwoliła na podniesienie czerwonej strefy o 200 obrotów na minutę. Wynikiem prac jest imponujące 747 koni mechanicznych osiągane przy 8,5 tysiącach obrotów na minutę oraz 738 niutonometrów momentu obrotowego dostępne przy 6,3 tysiącach obrotów na minutę - to aż 237 KM i 268 Nm więcej, niż seryjnie ("tylko" 510 KM i 470 Nm).
Zawieszenie coupe upamiętniającego koniec produkcji 430 Scuderii wraz z instalacją nowych, twardszych sprężyn, obniżono o 30 milimetrów. W razie napotkania przeszkody terenowej będziemy mogli skorzystać z hydraulicznego systemu unoszącego przód o 40 mm (wszystko przy pomocy jednego przycisku). Jeśli go nie dezaktywujemy prześwit wróci automatycznie do stanu pierwotnego po przekroczeniu prędkości osiemdziesięciu kilometrów na godzinę.
Osobny rozdział to wygląd pojazdu. W Novitec Rosso zdecydowano się na matowy lakier w odcieniach żółci i szarości (środkowe pasy nadwozia), którą przeniesiono również na karbonowe boxy przykrywające silnik. Ciemną stronę mocy dopełniają przyciemnione tylne lampy, reflektory oraz progi. Schemat barw powtarzają nowe, 20-calowe (jeden cal więcej, niż seryjnie), 3-częściowe felgi odziane w ogumienie Michelin Pilot Cup oraz, jeśli tylko sobie klient tego zażyczy, wnętrze. W środku znajdziemy również nową, spłaszczoną u dołu karbonowo-skórzaną kierownicę z nowymi, wydłużonymi, łopatkami skrzyni biegów F1-SuperFast2 wykonanymi również z włókien węglowych.
Program tunera wprowadza 430 Scuderię w rejony zarezerwowane dotychczas jedynie dla Ferrari Enzo, przynajmniej jeśli chodzi o osiągi. Edizione 747 rozpędza się do setki w niespełna 3,4 sekundy, obala 200 km/h w zaledwie 9,4 sekund i przekracza 300 km/h już po niespełna 23 sekundach. O ile tylko właściciel zdecyduje się na dłuższe przełożenia skrzyni biegów, Edizione 747 bez trudu będzie rozwijać prędkość maksymalną przeszło 350 km/h!
Bardzo treściwe pożegnanie z 430 Scuderią będzie jednocześnie bardzo krótkie. Planowana produkcja Edizione 747 to zaledwie trzy egzemplarze (plus jeden "muzealny" o numerze 000/003).
Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 20.10.2009
