Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych mające dopiero kilka lat Porsche 911 mogło cieszyć się ugruntowaną pozycją, którą umacniało kilka wersji w karoseriach typu coupe oraz targa. Jeszcze większe oddziaływanie na rynek miało skracanie z każdym rokiem dystansu między osobowymi i wyścigowymi samochodami marki Porsche. Pierwsze już w 1967 roku w tym kierunku poszło 911 S. Kilka lat później ukazało się słynne 911 Carrera RS, wielka premiera jesieni w sezonie 1972.
Zrozumienie sensu istnienia całego auta sprowadza się do rozłożenia jego nazwy na czynniki pierwsze. "Carrera" w języku hiszpańskim to "wyścig", nazwa zarezerwowana w tamtym czasie dla najbardziej zwinnych, drogowych Porsche o najlepszych osiągach. "RS" to skrót od niemieckiego "rennsport", czyli "sport motorowy". Carrera RS 2.7 to osobówka, która pozwoliła na homologowanie 911 do wyścigów wyższych klas GT, najpierw Grupy 4, a później Grupy 3 z modelami o jeszcze mniejszej masie. FIA wymagała wyprodukowania co najmniej 400 samochodów cywilnych. Klienci Porsche chcieli o wiele więcej...
Pierwsze 911, rocznik 1963, były napędzane silnikami o pojemności niespełna dwóch litrów, którym towarzyszyły 1,6-litrowe jednostki w modelu 912. W roku 1970 w 911 serii C sześciocylindrowy bokser rozrósł się do prawie 2,2 litrów, a dwa lata później do 2,35 litrów w serii E. Coupe RS serii F, pierwsze 911 z nazwą Carrera, kończyło i otwierało pewną erę w historii modelu: do auta trafił motor o pojemności prawie 2,7 litrów, którą uzyskano poprzez zwiększenie średnicy cylindrów z 84 do 90 milimetrów. Od jesieni 1973 roku silnikami o pojemności 2,7 litrów mogły chwalić się wszystkie 911 nowej serii G, od której wystartowała druga generacja.
Chłodzone powietrzem serce Carrery RS wywodziło się ze 190-konnej jednostki 911 S, z którą dzieliło wał korbowy, korbowody, rozrząd z jednym wałkiem i stopień kompresji plus 85-litrowy zbiornik paliwa zamiast 62-litrowego, używanego w starszych modelach. Nowościami w 2,7-litrowym motorze były przede wszystkim: zawory, układ dolotowy i wydechowy oraz pokryte warstwą Nikasilu - niklu i węgliku krzemu - o grubości kilku setnych milimetra, aluminiowe cylindry (patent prosto z wyścigowego 917), co pozwoliło na zmniejszenie tarcia. Nowa jednostka z mechanicznym wtryskiem Boscha, dwoma zaworami na cylinder i suchą miską olejową produkowała 210 koni mechanicznych przy 6,3 tysiącach obrotów na minutę. Moment obrotowy podskoczył do 255 niutonometrów przy 5,1 tysiącach obrotów na minutę. Napęd na tylne koła przenosił mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu oraz zmodyfikowana, pięciostopniowa, ręczna skrzynia biegów (krótszy drążek zmiany biegów, dłuższe przełożenia dwóch ostatnich biegów), którą w większości egzemplarzy wyposażono w chłodnicę oleju.
Pierwszą Carrerę RS oferowano w dwóch wariantach: bogato wyposażonym i wykończonym, 2+2-osobowym Touring/De Luxe oraz spartańskim, 2-osobowym Sport, który był o kilkadziesiąt milimetrów krótszy i aż o 115 kilogramów lżejszy. Auto w tym drugim wydaniu schudło między innymi dzięki pozbyciu się tylnych siedzeń, części tapicerki i wygłuszeń, instalacji kubełkowych foteli, lżejszych zderzaków i szyb o mniejszej grubości (przednia szyba i druga para bocznych pochodziły od belgijskiego Glaverbel, pozostałe firmowało Sekurit). Tam, gdzie tylko można było wykorzystano poszycie z blachy o zmniejszonej grubości, a klapę silnika wykonano z tworzyw sztucznych. Każda Carrera RS wyróżniała się bocznymi pasami z napisem "Carrera", kurtyną z tworzyw sztucznych pod przednim zderzakiem oraz charakterystycznym spoilerem z tyłu, słynnym "kaczym ogonem", który redukował siły próbujące oderwać tylną oś od podłoża. Tylne nadkola w celu zmieszczenia szerszego ogumienia poszerzono o 21 milimetrów.
Po raz pierwszy w seryjnym 911 na przedniej i tylnej osi na felgach Fuchs znalazły się opony o różnej szerokości: 185 milimetrów z przodu i 215 milimetrów z tyłu. Wszystkie koła zawieszono niezależnie, przednie na kolumnach MacPhersona, na amortyzatorach Bilstein i drążkach przeciwskrętnych. Towarzyszyły im wentylowane tarcze hamulcowe o średnicy 282,5 milimetrów z przodu i 290 milimetrów z tyłu z 2-tłoczkowymi zaciskami (przód: aluminiowe, tył: stalowe).
911 Carrera RS 2.7 w pierwszej połowie lat siedemdziesiątych gwarantowało oszałamiające osiągi. Ważące tylko 960 kilogramów coupe w wersji Sport rozpędzało się do 100 km/h w czasie zaledwie 5,8 sekund i rozwijało prędkość maksymalną 245 km/h. W sprincie do setki wersja Touring była wolniejsza o pół sekundy. Rozwinięcie prędkości 100 mil na godzinę zajmowało maszynie niespełna 13 sekund, na 200 km/h czekało się tylko 22 sekundy, a pokonanie jednego kilometra trwało 25,4 sekundy.
Plany Porsche zakładały wypuszczenie jedynie 500 egzemplarzy modelu Carrera RS 2.7 (minimum do wyścigowej homologacji). Skończyło się na liczbie, w zależności od źródeł, od 1500 do prawie 1600 sztuk. Dzisiaj to jeden z najbardziej pożądanych przez kolekcjonerów modeli wśród pierwszych 911. Druga Carrera RS pojawiła się na rynku w 1974 roku w serii G. Miała silnik powiększony do trzech litrów, z którego płynęło 230 koni mechanicznych. Niedługo później pojawiło się pierwsze 911 Turbo, ale to już zupełnie inna historia...
Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 18.10.2015
