Niemiecka firma BMW (Bayerischen Motoren Werke) przygodę z produkcją samochodów osobowych rozpoczęła od licencji brytyjskiego Austna 7, ale dopiero w latach trzydziestych ubiegłego wieku rozpoczęła produkcję samochodów sportowych, z którymi kojarzona jest po dziś dzień, samochodów na drogę i tor wyścigowy, do opery i na street racing, samochodów które mają tyle samo miłośników, co przeciwników.
Przemiana z producenta samochodów dziś określanych jako popularne (Austin 7 to przecież taki brytyjski Ford T) na wytwórcę aut sportowych i o charakterze sportowym, związana była z wprowadzeniem w 1930 roku do produkcji sześciocylindrowego, rzędowego silnika, który w połączeniu z lekkim nadwoziem mógł zapewnić znakomite osiągi.
Kiedy w 1934 roku podczas salonu samochodowego Berlin Motor Show firma BMW zaprezentowała prototyp sportowego roadstera typu 315/1 z przepięknym, aerodynamicznym nadwoziem i zakrytymi tylnymi kołami, zainteresowanie z jakim spotkał się on wśród publiczności nie pozostawiło producentowi innego wyboru, jak tylko rozpoczęcia jego produkcji seryjnej. Auto różniło się od prototypu tylko nieznacznie, między innymi umiejscowieniem reflektorów i wylotów powietrza.
Samochód wyposażony był w 6-cylindrowy, rzędowy silnik o pojemności półtora litra, zaopatrzony w trzy gaźniki firmy Solex, co pozwalało na osiągnięcie 40 KM mocy przy ponad czterech tysiącach obrotów na minutę (2-gaźnikowy salon 315 rozwijał 34 KM). Co ciekawe cylindry rozstawiono w różnej odległości od siebie (większa przestrzeń dzieliła drugi i trzeci oraz czwarty i piąty), znajdując w ten sposób miejsce na łożyska wałka rozrządu i wału korbowego. Było to konieczne, ponieważ wał korbowy składany był od razu w całość z tłokami oraz korbowodami poza silnikiem. Tłoki musiały być wkładane od spodu i na ich drodze nie nie mogło być żadnej przeszkody, wchodzącej w obrys cylindrów.
Moc silnika przekazywana była za pośrednictwem czterostopniowej skrzyni biegów na tylne koła. Samochód osiągał blisko 120 kilometrów na godzinę, a w jego zatrzymaniu pomagały mechaniczne hamulce bębnowe. BMW 315/1 uzupełnił rodzinę 315 składającą się do tej pory z limuzyn oraz kabrioletów, bazujących od początku na serii 303, która korzystała z mniejszej jednostki napędowej o pojemności niespełna 1,2 litra. Koszty użytkowania auta mieściły się w klasie najmniejszych pojazdów na rynku: na każde 100 kilometrów drogi BMW spalało 10-12 litrów paliwa i potrzebowało od 0,1 do 0,2 kilograma oleju.
Z świetnymi osiągami 315/1 z góry skazany był na sukces sportowy i aż do wybuchu drugiej wojny światowej dominował w swojej klasie w wyścigach samochodów sportowych. Niewątpliwie do popularności modelu wśród kierowców prywatnych przyczynił się rozgłos związany ze zdobyciem w 1934 roku przez zespół fabryczny Pucharu Alp w kategorii 1,5 litra. Rozgrywany w latach 1928-1936 Międzynarodowy Puchar Alp w 1934 roku zorganizowany został na trasie z Nicei do Monachium na dystansie liczącym 2900 kilometrów. Na starcie stanęło 127 załóg, w tym ekipa BMW. Jednym z kierowców zwycięskiego zespołu był Ernst von Delius, późniejszy kierowca Grand Prix zespołu Auto Union w latach 1936-1937. Von Delius zmarł na skutek ran odniesionych w 1937 roku w wypadku jakiemu uległ podczas Grand Prix Niemiec, gdy przy prędkości blisko 250 km/h starał się wyprzedzić kierowcę Mercedesa, Richarda Seamana. Samochody obu zawodników zderzyły się, a Auto Union von Deliusa przeleciało przez ogrodzenie toru, wielokrotnie koziołkując.
Wiele egzemplarzy modelu trafiło bezpośrednio w ręce prywatnych kierowców. Jednym z nich był Ralph Roese, który przez wiele lat występował w roli kierowcy fabrycznego BMW. Roese gruntownie przebudował swój nowy nabytek, tworząc jedyne w swoim rodzaju 315/1 Special z zupełnie nową karoserią, ważącym tylko 380 kilogramów kadłubem i przeprojektowanym silnikiem, który rozwijał aż 136 KM.
Równocześnie z roadsterem 315/1 niemieckie BMW produkowało model 319/1. Był to samochód niemal identyczny w wyglądzie, a jedyną różnicę pod względem technicznym stanowił silnik: sześciocylindrowy o pojemności dwóch litrów i mocy 55 koni mechanicznych. Oba samochody produkowane były w latach 1934-1936, w którym to okresie powstało 230 egzemplarzy modelu 315/1 i 178 egzemplarzy modelu 319/1.
Następca 315/1 pojawił się w 1937 roku i był nim słynny model 328, który w 1940 roku zwyciężył w prestiżowym, drogowym wyścigu Mille Miglia. BMW 328 zostało zastąpione przez roadster o oznaczeniu 335 z silnikiem powiększonym do 3,5 litrów, który był ostatnim, przedwojennym samochodem marki. Współcześnie linię małych roadsterów BMW kontynuuje model Z4.
Tekst: Mariusz Relich
Ostatnia aktualizacja: 06.11.2012
