Powstałe ponad 20 lat temu niemieckie MTM od początku specjalizuje się w tuningu samochodów spod znaku Audi a w ostatnich latach także Lamborghini, Porsche, Bentley'a, Volkswagena, Seata oraz Skody. Na tym polu ma nie lada osiągi - ostatnim jest TT Bimoto z dwoma silnikami o łącznej mocy 1000 koni mechanicznych, którym twórcy chcą przekroczyć 400 km/h! Nie samym tuningiem jednak człowiek żyje i jak się okazało MTM także. Firma z inicjatywy jej szefa i jednego z byłych pracowników Audi zgrała się z Nitec Engineering oraz ekspertami z uniwersytetów w Monachium i Ingolstadt czego efektem było zaprezentowane w lipcu 2004 roku supercoupe o nazwie Apollo, nad którym prace rozpoczęto w roku 2002 (od modelu w skali 1:4). Do grona najszybszych samochodów świata dołączył potężny Niemiec. Klękajcie narody!
Przy prototypie rozważano wypuszczenie auta pod marką MTM. Pomysł ten nie był zbyt dobry i szybko propozycję zmieniono na GMG, która okazała się jednak niewiele lepsza. W końcu produkcja na specjalne zamówienie ruszyła w grudnia 2005 roku pod marką Gumpert (od nazwiska Rolanda Gumperta, byłego pracownika Audi, który przyczynił się do największych sukcesów rajdowych marki i który obok szefa MTM, Rolanda Mayera i Uwe-Norbert Blecka pracującego niegdyś w Audi nad rozwiązaniami jezdnymi, był głównym inicjatorem projektu Apollo). Za jej znak firmowy przyjęto wizerunek gryfa w locie (bądź doń się podrywającego - zależy od interpretacji). Zdolność produkcyjna firmy wynosi 50 aut rocznie.
Masywne auto wręcz przytłacza swoim wyglądem a przykryte metalową siatką wloty powietrza z przodu mogłyby wessać człowieka w całości, przemielić w centralnie umieszczonej jednostce napędowej (do której dodatkowe powietrze chłodzące dwie turbosprężarki doprowadzone jest kanałem z wlotem umieszczonym zadziornie nad dachem) i wypluć wylotami powietrza z tyłu, których powierzchnia przyprawia o zawrót głowy i trochę niezgrabnie dziurawiona jest przez dwie końcówki wydechu. Na tym nie koniec - kolejne, ogromne otwory znajdziemy po boku auta i na klapie silnika. Już na podstawie takich obserwacji można stwierdzić, że z chłodzeniem wrażliwych na ciepło (ba - piekielne gorąco!) podzespołów nie powinno tutaj być większych problemów i układ hamulcowy oraz silnik mogą oddychać swobodnie. Tak na marginesie - za pierwotną stylistykę odpowiadał niejaki Marco Vanetta. Uległa ona jednak wielu modyfikacjom, będącym efektem prac w tunelu aerodynamicznym.
Ramę samochodu wykonano ze stalowego stopu głównie chromu i molibdenu a nadwozie z włókien węglowych. Producent zapewnia iż zawieszenie mimo swej sztywności nie jest na tyle twarde, aby pozbawić komfortu podróżowania po innej nawierzchni niż płaski jak blat stołu asfalt toru wyścigowego. Drzwi otwierające drogę do kabiny unoszą się finezyjnie do góry w układzie mewich skrzydeł. W dość surowym wnętrzu, w którym od razu w oczy rzucają się karbonowe powierzchnie, w kubełkowych fotelach miejsce znajdą dla siebie dwie osoby. O odpowiednią temperaturę w środku dba klimatyzacja. Poza nią znaleźć można jeszcze nawigację satelitarną, odtwarzacz DVD oraz sprzęt audio. Ciekłokrystaliczny wyświetlacz połączony jest z kamerą przekazującą obraz za samochodem, dzięki której można przekonać się jak szybko za linią horyzontu zniknie wyprzedzone ułamek sekundy wcześniej auto. W mniej wyrafinowanych przypadkach kamera może przydać się przy cofaniu. Wystrój wnętrza oraz elementy wyposażenia zależą od indywidualnych życzeń klienta a położenie kolumny kierownicy, układu pedałów i położenie fotela dostosowywane jest do jego gabarytów.
Apollo otrzymał silnik V8 z Audi RS6. Oczywiście nie bezpośrednio - najpierw przeszedł on przez ręce specjalistów z MTM. Dwie turbosprężarki wyciskają z niego moc 650 koni mechanicznych, która przenoszona jest na tylną oś poprzez sekwencyjną, 6-stopniową przekładnię mającą swoje wzorce w Formule 1. Samochód waży nie więcej jak 1100 kilogramów (na co zupełnie nie wskazuje jego wygląd) i taka jednostka napędowa zdaje się nie mieć tu zbyt wiele do roboty: rozpędzenie się do setki pochłania tylko trzy sekundy a prędkość maksymalna sięga 360 km/h (przedprodukcyjne zapowiedzi mówiły o 373 km/h)! O ile ta druga wartość jest do przełknięcia o tyle pierwsza stawia Gumperta co najmniej w pierwszej dziesiątce najszybciej przyspieszających samochodów seryjnych świata. Przyspieszenie do 200 km/h jest równie oszałamiające - tylko 8,9 sekundy. Poważną granicą przy wyciśnięciu takich liczb w rzeczywistości może być jednak sprawność fizyczna kierowcy. Przy prędkości 270 km/h docisk auta równy jest jego masie, co teoretycznie oznacza tyle, iż od tej prędkości wzwyż samochód mógłby bez problemu poruszać się po... suficie tunelu.
Na salonie samochodowym w Genewie zaprezentowano jeszcze mocniejszą wersję Apollo Sport, która może być napędzana silnikiem o mocy sięgającej 800 koni mechanicznych. Auto to jednak waży o jakieś 100 kilogramów więcej niż wersja podstawowa i jest hamowane przez potężny spoiler, który pierwotnie obecny był w pierwszych prototypach, które zbudowała grupa 30 osób.
W mitologii greckiej Apollo, syn Zeusa to bóg piękna, światła a także życia i śmierci - dwóch skrajności. Podobnie maszyna nazwana jego imieniem ma w sobie łączyć dwa światy: samochodów ulicznych oraz wyścigowych. Gumpert pojawił się już we francuskiej serii GT i firma stara się (już postarała?) o homologacje na inne wyścigi. Uliczna wersja w niezwykle przystępnej cenie prawie 240 euro (która prawie o połowę przekroczyła pierwotnie zapowiadane 176 tysięcy euro) już znalazła kilkunastu nabywców i straszy z dziką radością zapewne w równej mierze właściciela co i przechodniów będących przypadkowymi świadkami przejazdu tego pożeracza szos. Jedni zapewne w takiej sytuacji będą uciekać w przestrachu bądź truchleć w lęku podczas gdy pozostali rozpoznają mitycznego boga i podziękują w myślach sile wyższej za możliwość znalezienia się w jego bliskiej obecności.
Tekst: Przemysław Rosołowski.
Pierwsze opracowanie: 17.10.2007
Ostatnia aktualizacja: 04.02.2008
