Historia tego pojazdu sięga jeszcze 1998 roku kiedy to Eric Broadley na salonie samochodowym w Birmingham zaprezentował pierwszy prototyp Tridenta opracowany wspólnie z firmą PB Design. Człowiek ten zasłynął wcześniej stworzeniem legendarnej już marki Lola, która w swoim czasie ostro mieszała w wyścigach samochodowych. Oryginalny roadster w następnych latach przeszedł kolejne fazy prototypu (w tym wersje ze zdejmowanym, przezroczystym dachem) a od 2002 roku znany był jako Broadley 1-37. W roku 2004 powrócono do pierwszej nazwy - Trident Iceni.
Pierwsze wersje miały pod potężną maską benzynowe silniki o mocy nie przekraczającej 250 koni mechanicznych. W roku 2006 odnowiony Iceni otrzymał silnik... wysokoprężny. Jednostka V6 o pojemności aż 6,6 litrów zbudowana przez General Motors rozwija moc 380 koni mechanicznych i maksymalny moment obrotowy aż 705 Nm. Silnik umieszczony jest z przodu, ale tuż za osią, przez co można mówić o położeniu centralnym. Moc jednostki napędowej może wydawać się mała w porównaniu do konkurencyjnych aut Ferrari czy Aston Martina, ale wystarcza, aby katapultować ważące nieco ponad 1,2 tony auto do prędkości 100 km/h w zaledwie 3,7 sekundy. Ćwierć mili miałoby być połykane w 12 sekund a prędkość maksymalna jest elektronicznie ograniczona do 170 mil na godzinę (274 km/h). Dla tych, którzy na te liczby także kręcili by nosem dostępna jest wersja podkręcona do 550 KM i... 1290 Nm! Sprint do setki trwa wtedy 3,7 sekundy i kończy się na ograniczeniu przy 320 km/h (bez niego prędkość maksymalna miałaby sięgać według komputerowych obliczeń nawet 230 mph - 370 km/h).
Niskoobrotowy (maksymalnie 4,5 tysiąca obr./min.) turbodiesel miałby wytrzymać bez jakichkolwiek napraw aż 250 tysięcy mil (400 tysięcy kilometrów). Silnik napędzający tylną oś zestrojony jest z automatyczną skrzynią biegów umieszczoną z tyłu. Konstrukcja ta ma aż osiem przełożeń a sterowanie nią odbywa się za pomocą przełączników przy kierownicy (na ostatnim biegu silnik pracuje przy zaledwie 400 obrotach na minutę). Spalanie przy stałej prędkości 90 km/h w przypadku wersji 380-konnej sięgać ma według producenta poniżej 5 l/100 km (50 mpg) co przy zbiorniku paliwa o pojemności 100 litrów dałoby zasięg prawie... 2000 kilometrów! Trochę trudno w to uwierzyć...
Nadwozie pojazdu wykonano z nierdzewnej stali a kabinę pasażerską otoczono klatką bezpieczeństwa. W tylnej części pojazdu zamontowano metalowy kręgosłup łączący się z ramą przedniej szyby, który stanowi niezwykle skuteczne zabezpieczenie na wypadek dachowania. Ponad głowami osób zasiadających w sportowych fotelach biegnie środkowy, metaliczny pas. Powierzchnia bezpośrednio nad głowami jest całkowicie przeszklona a tworzące ją cztery panele można w każdej chwili zdemontować. Producent chwali się najwyższą wśród wszystkich samochodów wytrzymałością konstrukcji na naprężenia skrętne, potwierdzoną testami. Trident daje także na swoją konstrukcję dożywotnią gwarancję antykorozyjną.
Zawieszenie Iceni wykonane zostało z kutego aluminium a osobie zasiadającej za sterami asystuje wspomaganie kierownicy i kontrola trakcji (z możliwością jej wyłączenia). Wentylowane tarcze hamulcowe mają z tyłu 335 mm średnicy a z przodu aż 385! Wnętrze pojazdu obito skórą a w ramach wyposażenia pokładowego znajdziemy między innymi nawigację satelitarną, klimatyzację oraz zmieniacz sześciu płyt CD, który w tym przypadku będzie odgrywał zapewne znaczącą rolę biorąc pod uwagę mało emocjonujące doznania słuchowe wynikające z dźwięków płynących z silników Diesla. Kierowca ma możliwość dopasowania położenia kolumny kierownicy oraz boxu z pedałami do własnych potrzeb.
W roku 2006 Trident wziął udział w kilku wyścigach brytyjskiej serii GT.
Przyjemność posiadania jednego z nielicznych (jeśli nie jedynego) wybitnie sportowych pojazdów z silnikiem wysokoprężnym kosztuje około 60 tysięcy funtów. Nie wykluczone iż aktualna ewolucja modelu Iceni nie jest jego ostatnią...
Tekst: Przemysław Rosołowski.
Ostatnia aktualizacja: 15.10.2007
