Na drodze ciągłej ewolucji w 2002 roku Zonda stworzona kilka lat wcześniej przez pasjonata urodzonego w Argentynie otrzymała trzecią już wariację silnika V12 skonstruowanego przez niemieckiego Mercedesa (zgodnie z życzeniem Juan Manuela Fangio, pięciokrotnego mistrza świata F1, samochód mógł być napędzany tylko silnikiem tej marki). Po siedmiolitrowej opcji przyszedł czas na odmianę o pojemności 7,3 litrów i mocy 555 koni mechanicznych (poprzednia rozwijała 550 KM), za którą odpowiadało AMG od lat trudniące się w tuningu niemieckich jednostek napędowych jak i całych samochodów.
Nowy silnik zgrano z ręcznie wykonanymi kanałami dolotowymi, które zapewniały mu jeszcze lepsze parametry. Maksymalny moment obrotowy 750 niutonometrów znany ze zwykłej Zondy S nie uległ jednak zmianie, ale można było go uzyskać już w niższym zakresie obrotów. Sam samochód urósł o 5 centymetrów wzdłuż.
Nadwozie jak i podwozie Zondy niemal w całości wykonano z włókien węglowych a elementy zawieszenia z aluminium (niektórzy klienci zażyczyli sobie, aby karbonowego nadwozia w ogóle nie malować i zostawić je praktycznie nagim). Samochód przeszedł cały zestaw testów zderzeniowych a bezpieczeństwo dwóch osób znajdujących się w środku zapewniają kontrolowane strefy zgniotu. W środku znajdują się dwa karbonowe fotele obszyte dwoma gatunkami skóry. Drobniejsze detale wykonano z włókien węglowych bądź aluminium i obszyto atłasem. Oryginalne pedały wykonano z aluminium.
Kabina pasażerska została z dbałością wyciszona i wytłumiona, dzięki czemu do środka dociera jedynie mięsisty mruk silnika zapewniając odpowiedni komfort na wypadek dłuższych przejażdżek. W ramach wyposażenia standardowego w związku ze zwiększoną mocą silnika doszła kontrola trakcji.
Pojazd ważący 1280 kilogramów miałby rozpędzać się do setki w 3,7 sekundy a jego prędkość maksymalna znacznie przekraczać 345 km/h. W zależności od ustawień odpowiedzialnych za aerodynamikę nadwozia miałaby ona dochodzić do 360 km/h (dane z oficjalnego press release mówią o 220 mph - 354 km/h)!
Zonda S 7.3 wytwarzana była do 2005 roku. Według nieoficjalnych danych powstało jej 17 egzemplarzy z czego co najmniej 9 to roadstery, których łączna produkcja limitowana miała być do 40 sztuk. W tym czasie opracowano także wyścigową wersję Zondy (Zonda GR z 2003) oraz na specjalne zamówienie wykonano model Zonda C12 S Monza (2004) oparty po części na wersji wyścigowej. W roku 2005 model przeszedł gruntowną modernizację - powstała Zonda F. Do grudnia 2005 wyprodukowano łącznie 60 sztuk wszystkich odmian Zondy.
Tekst: Przemysław Rosołowski.
Ostatnia aktualizacja: 27.10.2007
