Niemiecki zakład Gumpert Sportwagenmanufaktur zasłynął dzięki przerażającemu Apollo. Do machiny przystał od razu wizerunek szpetnego brutala, walącego wściekle pięścią w stół i ciskającego ciosami z precyzją i szybkością Chucka Norrisa, który na torze zostawia daleko w tyle każdego przeciwnika. To ostatnie stwierdzenie potwierdziły rekordowe czasy okrążeń Nordschleife i toru brytyjskiego programu Top Gear.
Wszystko świetnie, ale może by spróbować delikatniejszego podejścia? Spróbowano: na salonie samochodowym w Genewie pokazano koncept drugiego modelu w historii marki. Było nim coupe Tornante o cerze i muskułach wygładzonych we włoskim studiu Carrozzeria Touring Superleggera, które reaktywowano trzy lata wcześniej. Nowy projekt niewielkiej firmy, za którą stoi były inżynier Audi odpowiedzialny między innymi za sukcesy legendarnego Quattro, przedstawiał nieco inną filozofię, niż Apollo. Tornante miał być bardziej praktyczny, bardziej cywilizowany i znacznie lepiej wychowany.
Nowy pojazd został określony przez producenta mianem "Fast Tourer". Maszyna "szybkiej turystyki" stawia na komfort, elegancję oraz więcej przestrzeni dla kierowcy i pasażera, których witać będą unoszone do góry drzwi. Jej kształty pozbawione są ostrych krawędzi znanych z Apollo i linii, których funkcje nie mają najmniejszego poszanowania dla oka obserwujących. Cała sylwetka sprawia wrażenie bardziej zwartej i mniejszej, niż Apollo choć w rzeczywistości Tornante jest dłuższy i wyższy od starszego brata.
Tornante oparto na nowym podwoziu z karbonowym kadłubem, przestrzennymi ramami pomocniczymi ze stali chromowo-molibdenowej i centralnie umieszczonym silnikiem. Karoserię wykonano z materiałów kompozytowych. W porównaniu do Apollo obniżono o 80 milimetrów linię progów w drzwiach i o 2,5 stopnia w kierunku pionu obrócono przednią szybę i słupki A. Słupki B przesunięto o 100 milimetrów w tył samochodu, aby wyciąć drzwi o szerokości 112 centymetrów. W środku ma być aż o jedną czwartą więcej miejsca, niż w Apollo, a przestrzeń bagażowa ma powiększyć się do 200 litrów. Wytrzymałość konstrukcji na skręcanie ma sięgać prawie 40000 niutonometrów na stopień.
Jednostką napędową miało być odziedziczone po Apollo, podwójnie doładowane V8 o korzeniach sięgających Audi, ważące 196 kilogramów. W wersji podstawowej silnik miał rozwijać 700 KM mocy i współpracować ze sterowaną łopatkami przy kierownicy, automatyczną skrzynią biegów TT40e oraz dyferencjałem Torsena przy tylnej osi. Zmiana przełożenia zajmowałaby zaledwie 40 milisekund. Tornante przejąłby po Apollo także niezależne zawieszenie typu pushrod z regulowanymi amortyzatorami i prześwitem ustawianym w zakresie od 60 do 140 milimetrów. Podobnie z wentylowanymi tarczami hamulcowymi o średnicy 378 milimetrów z przodu i z tyłu.
Pokładowe udogodnienia objęłyby w pełni regulowane i podgrzewane fotele z 4-punktowymi pasami bezpieczeństwa, dodatkową izolację od niepożądanych dźwięków i temperatury, dwuwarstwowe szyby i wydajniejszy system wymiany powietrza. W zależności od konfiguracji samochód miałby ważyć od 1300 do około 1400 kilogramów, czyli 100-200 kilogramów więcej, niż Apollo.
Gumpert Tornante na marcowej wystawie w Genewie pojawił się jako statyczny model w skali 1:1. Na rynek miał wejść w połowie 2012 roku, a obok wersji napędzanej spalinowym V8 światło dzienne miał ujrzeć także wariant z alternatywnym źródłem zasilania. Plany te przekreśliła niestety trudna sytuacja finansowa firmy, która w sierpniu 2012 roku po załamaniu się sprzedaży w Chinach musiała ogłosić niewypłacalność. Sprzedaż modelu Apollo wznowiono dopiero w połowie listopada.
Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 27.12.2012
