W roku 1993 krajobraz sportów motorowych uległ znaczniej transformacji dzięki powołaniu do życia organu BPR Organisation, którego pierwszym zadaniem było utworzenie zupełnie nowego pucharu dla samochodów kategorii GT. W tym czasie wypełniały ją między innymi różnego typu ewolucje Porsche 911, coupe Venturi, Corvette od Callaway'a, Ferrari serii F40 i 348 oraz Lotusy Esprity. Producenci startujący w pucharze BPR zobowiązani byli do sprzedaży drogowych odpowiedników swoich maszyn, a najbardziej utalentowane zespoły ubiegały się o udział w 24-godzinnym wyścigu Le Mans w grupie GT2 lub GT1, w której obowiązywały dużo mniejsze ograniczenia i której reprezentacje walczyły o wygraną w klasyfikacji generalnej.
Pierwsze wyścigi zostały zdominowane przez zawodników w Porsche 911 RSR oraz powstałym tylko w jednym egzemplarzu 911 Le Mans Turbo, a zimą 1994/95 rozpoczęto przygotowywanie nowego modelu, który miał rządzić w kolejnym sezonie. Było nim bazujące na późniejszym 911 Turbo serii 993 coupe 911 GT2, obok którego obowiązkowo zbudowano spektakularne, pierwsze w historii 911 GT2 do poruszania się po publicznych drogach.
Torowe GT2 o minimalnej masie 1150 kilogramów porzuciło napęd z 911 Turbo na obie osie na rzecz napędu tylko na tył, pozbyło się sterującej pracą silnika elektroniki Boscha na rzecz systemu TAG i po zwiększeniu ciśnienia doładowania dwóch turbosprężarek KKK produkowało jakieś 465 koni mechanicznych. Coupe odróżniało się także potężnym pakietem aerodynamicznym, który przeniesiono niemal w całości do drogowego GT2. Oznaczało to, że z tyłu posadzono wielkie skrzydło z dodatkowymi wlotami powietrza, przedni zderzak powiększono o splitter z bocznymi lotkami, a każde z nadkoli poszerzono za pomocą nitowanych paneli z tworzyw sztucznych, które ułatwiały naprawy w razie stłuczek. Z tworzyw sztucznych wykonano również klapę silnika, a przednią maskę i drzwi produkowano z aluminium. Tak groźnie nie wyglądało żadne inne 911. Ciekawostka: oznaczenie modelu z tyłu karoserii mówiło o "911 GT", a nie GT2.
Cywilne GT2 pozostało przy elektronice Boscha, a moc jego silnika nieznacznie ograniczył bardziej restykcyjny układ wydechowy z katalizatorami. Umieszczony za tylną osią, sześciocylindrowy, podwójnie turbodoładowany, chłodzony powietrzem bokser o pojemności 3,6 litrów z suchą miską olejową i sekwencyjnym wtryskiem paliwa rozwijał przy 5750 obrotach na minutę maksymalną moc 430 koni mechanicznych. Maksymalny moment obrotowy przy 4,5 tysiącach obrotów na minutę sięgnął 540 niutonometrów. Sprzedawane równolegle 911 Turbo miało o 22 konie mechaniczne mniej.
Napęd na tylną oś przenosił mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu oraz ręczna skrzynia o sześciu biegach, której hałas miało redukować nowe, dwumasowe koło zamachowe. Wszystkie koła zawieszono niezależnie na utwardzonych sprężynach i amortyzatorach: z przodu znalazły się m.in. kolumny McPhersona, a z tyłu układ wielodrążkowy w systemie LSA - Lightweight, Stability, Agility (niska waga, stabilność i zwinność). GT2 toczyło się na kołach z trzyczęściowymi felgami Speedline o średnicy 18 cali, za którymi chowały się nawiercane i przewiercane tarcze hamulcowe o średnicy 322 milimetrów z 4-tłoczkowymi zaciskami i systemem ABS od Boscha. Zbiornik paliwa mieścił 92 litry benzyny, która znikała w średnim tempie około 15-16 litrów na sto kilometrów. Apetyt auta w mieście przekraczał 23 litry.
Ucywilizowanie kabiny w stylu Carrery RS oraz instalacja wyposażenia dodatkowego, na przykład spryskiwaczy reflektorów i wspomagania kierownicy, spowodowały, że drogowe GT2 przytyło do 1290 kilogramów (z pełnym bakiem paliwa i fabrycznymi narzędziami), ale w dalszym ciągu było o przeszło 200 kilogramów lżejsze od 911 Turbo. Fabryka podawała, że coupe rozpędzało się do setki w czasie 4,4 sekund, a jego prędkość maksymalna dochodziła do 295 kilometrów na godzinę. W teście "Auto, Motor & Sport" padły jeszcze lepsze wyniki: cztery sekundy do setki, 200 km/h w 13,3 sekundy i maksymalnie 296 km/h! W roku 1995 stawiało to 911 GT2 wśród najszybszych samochodów świata.
Nowe 911 GT2 w lutym 1995 roku kosztowało 268 tysięcy marek, wliczając w to 15-procentowy podatek VAT i było droższe od 911 Turbo o prawie 56 tysięcy marek. W ciągu dwóch i pół roku cena samochodu wzrosła do prawie 279 tysięcy marek. Przerażające Porsche znalazło 172 nabywców i przed końcem serii 993 zdążyło ewoluować w maszynę o jeszcze większej mocy i lepszych osiągach, której towarzyszył zmodernizowany model na długodystansowe, wyścigowe mistrzostwa świata.
Z myślą o regulaminie grupy GT1 na sezon 1996 w zakładach Porsche powstało wyścigowe 911 GT2 Evo. Coupe o minimalnej masie 1150 kilogramów ze lżej oddychającym silnikiem dysponowało mocą dochodzącą do 630 koni mechanicznych i konkurowało na torze między innymi z McLarenem F1 GTR, który stanął wkrótce również na przeciw zupełnie nowego 911 GT1. Druga ewolucja drogowego GT2 w generacji 993 pojawiła się na rynku pod koniec 1998 roku. Moc jej silnika zwiększono do 450 KM, moment obrotowy podskoczył do 585 Nm, prędkość maksymalna osiągnęła magiczną granicę 300 km/h, a sprint od zera do setki spadł do okolic 4,1 sekund. Model ten w cenie 287,5 tysięcy marek sprzedano w serii limitowanej do zaledwie 21 egzemplarzy.
Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 10.02.2016
