Pod koniec pierwszej dekady XXI wieku zakończono wytwarzanie modelu z serii 406, którego produkcję i montaż Peugeot prowadził nie tylko na terenie Europy, ale również w Afryce i Azji. Duża, rodzinna maszyna oferowana była przez francuską markę jako klasyczna, trzybryłowa limuzyna, pojemne kombi oraz stylowe coupe, dla którego zupełnie nową karoserię zaprojektowano we włoskiej Pininfarinie. Pininfarina zajęła się także produkcją 406 Coupe. Wszystkie wersje 406 sprzedały się na całym świecie w liczbie ponad 1,5 miliona sztuk.
W połowie 2004 roku do sprzedaży we Francji trafił następca 406, model noszący oznaczenie 407. Wiosną kolejnego roku na wystawie samochodowej w Genewie pokazano prototyp wersji coupe (407 Prologue), a jesienią na wystawie we Frankfurcie pokazano światu 407 Coupe gotowe na produkcję seryjną. Tym razem Francuzi postanowili postawić na własne umiejętności i cięcia kosztów - karoserię auta zaprojektowali styliści Peugeota, którym nie dano tyle samo swobody, co poprzednio Pininfarinie.
Z zewnątrz czteroosobowe coupe - kanapę z tyłu podzielono na dwa fotele - względem sedana przeprojektowano od początku do końca: nowe lampy, zderzaki (z przodu z charakterystycznymi "skrzelami"), mocno zaakcentowana pokrywa komory silnika, drzwi bez ramek na szyby, unosząca się ku górze linia klapy bagażnika, felgi o średnicy od 17 do 19 cali i tak dalej. Mimo odjęcia jednej pary drzwi coupe okazało się... dłuższe o kilka centymetrów od sedana i kombi. Bagażnik względem sedana skurczył się z aż 530 do tylko 400 litrów. Jednocześnie cały samochód, pozycjonowany jako bardziej luksusowy i lepiej wyposażony, przytył w porównaniu do sedana o jakieś 100 kilogramów. Obowiązkowymi punktami na wyposażeniu coupe była m.in. skórzana tapicerka czy nagłośnienie kabiny firmowane przez JBL w wersji Sport, a w zestawie oferowano też takie wygody, jak czujniki deszczu, czujniki parkowania, adaptacyjne reflektory z doświetlaniem zakrętów, podgrzewane lusterka boczne czy nawigację satelitarną.
W przypadku coupe zwiększono rozstaw kół na obu osiach (o co najmniej dwa centymetry, zależnie od wersji silnikowej). Zawieszenie zostało usztywnione, a wszystkie zmiany pociągnęły za sobą obniżenie prześwitu: o około 10 milimetrów z przodu i 23 milimetry z tyłu. Do wersji z najmocniejszymi silnikami trafiły adaptacyjne amortyzatory, adaptacyjne było również wspomaganie układu kierowniczego. Standardem stał się wydajniejszy układ hamulcowy z tarczami o średnicy 330 milimetrów z przodu i 290 milimetrów z tyłu. Auto wyposażono także w kontrolę trakcji, kontrolę stabilności i wspomaganie awaryjnego hamowania.
Ze względu na pozycję zajmowaną w ofercie Peugeota model 407 Coupe rozprowadzano tylko z największymi i najmocniejszymi silnikami w układzie przeniesienia napędu wyłącznie na przednią oś (platformę dzielono z Citroenem C5). Katalog z czterodrzwiowymi wersjami 407 zaczynał się od czterocylindrowych jednostek: 1,75-litrowej benzyny o mocy 125 KM oraz 1,6-litrowego silnika wysokoprężnego o mocy 109 KM. Coupe zaczynało od 2,2-litrowego, 4-cylindrowego silnika benzynowego, który generował do 163 koni mechanicznych oraz 220 niutonometrów. Z czasem jednostka ta zniknęła z oferty, a w jej miejscu pojawił się 2-litrowy silnik wysokoprężny o mocy 163 koni mechanicznych i momencie obrotowym 340 niutonometrów.
Najciekawszą opcją dla 407 Coupe były oczywiście silniki w układzie V6. Pierwsza w kolejce stała wolnossąca jednostka benzynowa o pojemności 2,9 litra z 24 zaworami, czterema wałkami rozrządu i zmiennymi fazami rozrządu na zaworach dolotowych. Generowała ona 211 koni mechanicznych przy sześciu tysiącach obrotów na minutę oraz 290 niutonometrów przy 3,75 tysiącach obrotów na minutę. Do wyboru była ręczna lub automatyczna skrzynia o sześciu biegach. Osiągi: od zera do setki w 7,8 sekundy i prędkość maksymalna ponad 240 kilometrów na godzinę. Na amatorów silników wysokoprężnych czekała nowa jednostka V6 HDi o pojemności 2,7 litra rodem z dużo większego modelu 607 z bezpośrednim wtryskiem paliwa, filtrem cząstek stałych o wydłużonej żywotności oraz dwiema turbosprężarkami o zmiennej geometrii. Silnik ten generował do 207 koni mechanicznych oraz 440 niutonometrów i współpracował z 6-stopniowym automatem. Tak uzbrojone 407 Coupe rozpędzało się do setki w czasie 8,8 sekundy i rozwijało do 225 km/h.
Spalinowe V6 nie zmieniało się przez lata, ale wysokoprężne, zwłaszcza w czasach startów Peugeota z wysokoprężnym prototypem w 24-godzinnym Le Mans i wygranej w 2009 roku oraz tytułów mistrzowskich w serii Intercontinental Le Mans Cup, miało się znacznie lepiej. Po odświeżeniu oferty, w tym kosmetycznych zmianach stylistycznych, miejsce 2,7-litrowego HDi zajął nowy silnik o pojemności prawie trzech litrów, który oficjalnie dostępny był tylko w niektórych krajach. Maksymalna moc podskoczyła do 241 koni mechanicznych, a maksymalny moment obrotowy wzrósł do 450 niutonometrów. Z takim silnikiem 407 Coupe mogło pochwalić się mianem najmocniejszego, produkowanego seryjnie samochodu marki Peugeot w jej ponad 120-letniej historii. Osiągi: sprint od zera to setki w 7,7 sekundy i prędkość maksymalna 245 kilometrów na godzinę.
Peugeot produkował samochody z serii 407 do 2012 roku, a kilkanaście miesięcy wcześniej wprowadził na rynek następcę, który za jednym zamachem zakończył również karierę dużej limuzyny 607 - model 508. Do tego czasu potrzeby typowego klienta zmieniły się na tyle, że o dużym coupe w przypadku 508 nie było już mowy. Cały gatunek, reprezentowany jeszcze kilka lat wcześniej przez różne marki z całego kontynentu i innych części kuli ziemskiej, zaczął powoli wymierać.
Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 07.03.2023
