W końcówce ostatniej dekady XX wieku specjaliści Opla doszli do słusznego wniosku, że należałoby poważniej poprawić wizerunek marki, który za sprawą masowo produkowanych aut osobowych wcale nie zyskiwał na wyrazistości i stał się nijaki. Już w 1998 roku na salonie samochodowym w Genewie zapowiedziano wejście do produkcji nadającej nieco blasku niemieckiej marce Astry Coupe. Dokładnie rok później na tym samym salonie gwiazdą stoiska Opla był studyjny Speedster, którego gorące przyjęcie zaowocowało niemal natychmiastową decyzją o podjęciu produkcji seryjnej. Pierwsze egzemplarze trafiły do klientów dopiero w drugiej połowie 2000 roku.
Niezwykle atrakcyjnie stylizowany roadster oparto technicznie na wiedzy i zdobyczach inżynierów brytyjskiego Lotusa, w którego zakładach z resztą auto to w limitowanej liczbie egzemplarzy produkowano. Tym samym Speedster ma wiele elementów wspólnych z Lotusem Elise a niektóre części można bez problemu wymieniać między modelami, choć z zewnątrz są to dwa zupełnie inne światy. Oba auta posiadają podwozie wykonane ze stopów aluminium oraz niezależne zawieszenie kół na podwójnych wahaczach poprzecznych, które wzorowano na konstrukcji znanej z samochodów wyczynowych. Stop aluminium posłużył także jako główny budulec nadwozia, który zestawiono z materiałami kompozytowymi i innymi tworzywami sztucznymi uzyskując niezwykle lekką konstrukcję. Całe auto ważyło tylko 880 kilogramów.
Roadster tradycyjnie mieści dwie osoby, oczywiście otulone skórą. Za klatką pasażerską rozpościera się masywny pałąk przeciwkapotażowy. O bezpieczeństwo dba także poduszka powietrzna dla kierowcy, napinacze pasów oraz ABS a w prowadzeniu auta pomaga układ wspomagania kierownicy. Na standardzie jest także klimatyzacja oraz podgrzewane fotele. Na wypadek deszczu ratować można się składanym, miękkim dachem. Za dopłatą można było otrzymać twardy dach (hardtop).
W pierwszej serii do napędu Speedstera użyto nowy, 16-zaworowy, rzędowy silnik o czterech cylindrach, pojemności 2,2 litrów i mocy 147 KM, który zasilał także Astrę Coupe. Jednostka napędowa jak na rasowe auto sportowe przystało została umieszczona centralnie przed tylną osią i zestrojona z ręczną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Przyspieszenie do setki w 5,9 sekund i prędkość maksymalna 220 km/h gwarantowane.
Z początkiem 2003 roku auto otrzymało dwulitrowy silnik z turbodoładowaniem i przytyło aż o 155 kilogramów. Moc okrągłych 200 koni mechanicznych pozwalała na rozpędzenie się do setki już w 4,9 sekundy i osiągnięcie prędkości 243 km/h.
Speedster produkowany był przez zakłady Lotusa w ramach przynależności Opla do koncernu General Motors także jako Vauxhall VX 220 (na rynek brytyjski). Produkcja bliźniaków zakończyła się w 2005 roku. Z przynależności do General Motors skorzystały także inne koncerny. W latach swej produkcji Speedster pojawił się także pod marką Daewoo. Następcę Speedstera pokazano w 2006 roku. Był nim Opel GT bazujący na Pontiacu Solstice, który w ramach przynależności do General Motors w 2007 roku wszedł na rynek także jako Daewoo G2X oraz Saturn Sky.
Tekst: Przemysław Rosołowski.
Ostatnia aktualizacja: 25.12.2007
