Z definicji amfibia to pojazd przystosowany do poruszania się zarówno na wodzie jak i po lądzie. W większości przypadków kojarzy się nam z wojskowym transporterem, który przemieszcza się w wodzie w tempie żółwia. Przez szereg lat podejmowano próby zbudowania amfibii dla każdego. Pierwsze takie pojazdy pojawiły się zaraz po wojnie, jednak miały jedną bardzo poważną wadę - ich stalowe kadłuby po prostu rdzewiały. W latach dziewięćdziesiątych pojawił się Dutton Mariner - seryjnie produkowana amfibia, na którą mógł sobie pozwolić przeciętny zjadacz chleba. Klucz do sukcesu był bardzo prosty - kadłub z włókna szklanego i mechanika z popularnego Forda Fiesty. Niestety w wodzie pojazd człapał z prędkością maksymalną zaledwie 15 km/h.
I tu docieramy do sedna sprawy. Niezwykle trudno jest stworzyć amfibię, która w wodzie mogłaby dorównać dobrej łodzi motorowej. Chodzi tutaj przede wszystkim o kształt kadłuba, który w pojeździe dopuszczonym do ruchu ulicznego absolutnie nie może być tak szpiczasty jak w motorówce. Czy zatem ludzkość na zawsze będzie skazana na powolne amfibie? Otóż nie!
Pewnej firmie udało się bowiem połączyć cechy samochodu sportowego i łodzi motorowej. Mowa tutaj o brytyjskiej firmie Gibbs Technologies. Korporacja została założona w 1996 roku przez Nowozelandczyka Alana Gibbsa; początkowo siedziba znajdowała się w ojczyźnie założyciela, w 1999 została przeniesiona do Wielkiej Brytanii. Od początku celem firmy była produkcja amfibii. W 2003 roku zaprezentowali rewolucyjną maszynę pod nazwą Aquada.
Pojazd został zbudowany oparciu o rewolucyjną technologię HSA (High Speed Amphibian) opracowaną w całości przez firmę Gibbs. Ponad 60 rozwiązań technicznych wchodzących w skład HSA jest opatentowanych i zastrzeżonych przez brytyjską firmę. Aquada wykorzystuje wiele elementów od Mazdy MX-5, choćby silnik i niektóre części karoserii. Oczywiście nie jest to (jak czasami pisze się w Internecie) Mazda z uszczelnionym dnem i napędem strugowodnym. To niemal zupełnie nowy pojazd. Niemniej z zewnątrz amfibia przypomina nieco Mazdę MX-5, ma między innymi takie same światła, pokrywę silnika oraz przednią szybę. Aquada została wyposażona zarówno w światła do jazdy na drogach, jak również reflektory do nawigacji morskiej. Układ siedzeń w kabinie przywodzi na myśl McLarena F1. Kierowca siedzi na środku, a po jego bokach i nieco z tyłu można ulokować jeszcze 2 osoby. Skromna deska rozdzielcza składa się z kilku zegarów, kierownicy i wielkiej wajchy od automatycznej skrzyni. Skromniutko.
Oczywiście najważniejszym elementem amfibii jest kadłub, w końcu to dzięki niemu pojazd utrzyma się na wodzie. W przypadku Aquady został on wykonany z włókna szklanego, jest zatem lekki i nie straszna mu słona woda. Jego kształt to idealny kompromis pomiędzy osiągami na wodzie a możliwością użytkowania na lądzie. W wodzie kadłub zapewnia wspaniałe osiągi, przy wyższych prędkościach Aquada zamienia się w mini wodolot i po prostu sunie ponad wodą.
Popatrzmy na układ napędowy. Jego serce stanowi widlasta szóstka z Mazdy MX-5: 24 zawory i 175 koni w zupełności wystarczą. Napęd jest przenoszony przez pięciobiegowy automat na tylną oś. Zanim jednak wał napędowy połączy się z dyferencjałem, natrafia na specjalną skrzynkę rozdzielczą. Gdy pojazd jest w wodzie skrzynia całą moc kieruje do pędnika strumieniowego zamontowanego na tyle pojazdu. Tego typu napęd stosuje się najczęściej w skuterach wodnych. Jest to w zasadzie kawałek rury, w której wnętrzu znajduje się ślimakowata śruba napędowa. Zassana woda zostaje gwałtownie przyspieszona i wyrzucona przez ruchomą dyszę, która jednocześnie służy za ster. Takie rozwiązanie zapewnia Aquadzie wspaniałe osiągi i jeszcze lepszą zwrotność na wodzie.
Kolejnym bardzo ważnym elementem Aquady jest jej zawieszenie. Otóż koła w wodzie stawiałyby zbyt duży opór, dlatego też firma Gibbs opracowała rewolucyjny system, który chowa koła w specjalne luki w kadłubie, tak aby stawiały jak najmniejszy opór. Za wszystko odpowiadają cztery hydrauliczne siłowniki. Drogowe zawieszenie Aquady również wykorzystuje hydraulikę; jest elektronicznie sterowane i umożliwia zmianę prześwitu auta oraz zmianę charakterystyki tłumienia.
Czas przeobrażenia Aquady z samochodu w motorówkę lub na odwrót trwa zaledwie 12 sekund. Wystarczy wjechać do wody i nacisnąć przycisk, który spowoduje wciągnięcie podwozia i przekazanie momentu obrotowego do turbiny strugowodnej. W wodzie Aquada osiąga 50 km/h, to absolutny rekord wśród amfibii. Na drodze też jest niezła - ponad 160 km/h.
Firma Gibbs pisze w instrukcji obsługi, że Aquada może pływać po rzekach, kanałach, jeziorach i w osłoniętych zatokach czyli wszędzie tam, gdzie nie ma zbyt dużych fal. Angielski milioner i łowca przygód Sir Richard Branson udowodnił, że nawet na wzburzonym morzu amfibia poradzi sobie wspaniale. Przepłynął nią kanał La Manche z Dover do Calais w rekordowym czasie 4 godzin i 20 minut. Branson nie musiał się specjalnie wysilać aby go pobić, poprzedni rekord w tej kategorii ustanowiony w latach sześćdziesiątych wynosił około 6 godzin. Wynik Gibbsa o przeszło godzinę poprawił w 2006 roku Rinspeed Splash.
Wyjątkowe możliwości Aquady zostały bardzo skrupulatnie przeliczone na pieniądze. W Anglii amfibia kosztuje 175 tysięcy funtów, czyli znacznie więcej niż choćby Lamborghini Gallardo. Pomimo to firma Gibbs liczy na sprzedaż aż 1,5 tysiąca egzemplarzy rocznie. Optymiści.
Tekst: Piotr Talik
Ostatnia aktualizacja: 16.03.2008
