Historia działalności bawarskiego BMW M GmbH jest jedną z tych opowieści, które nigdy nie będą nużyć, a szczególnie interesujący jej fragment dotyczy oczywiście budowy samochodów drogowych. Wszystko zaczęło się jednak od zapotrzebowania na samochody wyścigowe: w maju 1972 roku otwarto liczące zaledwie kilku pracowników BMW Motorsport GmbH.
Po kilku latach prac nad samochodami wyczynowymi garstce zapalonych inżynierów powierzono zadanie zbudowania szosowego coupe, które miałoby konkurować z najwspanialszymi samochodami sportowymi swoich czasów. Tak oto jesienią 1978 roku na wystawie w Paryżu pokazano legendarne M1, pierwsze, i jak dotąd jedyne, BMW produkowane seryjnie z centralnie umieszczonym silnikiem. W połowie lat osiemdziesiątych pojawiły się pierwsze modele serii M3 i M5, a w kolejną dekadę M GmbH wpisało się między innymi dzięki dostarczaniu silnika do McLarena F1, jednego z najszybszych samochodów świata jakie kiedykolwiek produkowano (w tym samym czasie liczba pracowników oddziału przekroczyła już pół tysiąca). I niewiele brakowało, aby niemal ta sama jednostka napędowa zasilała najszybsze BMW, jakie kiedykolwiek produkowano, owiane wielką tajemnicą M8.
Produkcja M1 zakończyła się już na początku 1982 roku po wypuszczeniu tylko 400 egzemplarzy, ale idea zbudowania "Ferrari-killera" wcale nie umarła. Odłożono ją jedynie na kilka lat, a okazją do ponownego sięgnięcia po nią okazało się wprowadzone na rynek w 1989 roku duże coupe serii 8, którego wielka kariera trwała aż do połowy 1999 roku, kiedy to z taśmy produkcyjnej zjechały ostatnie egzemplarze (łącznie powstało ponad 30 tysięcy sztuk).
Ściśle tajne prace nad M8 prowadzono prawdopodobnie niemal równolegle do prac nad zwykłymi modelami serii 8. Jeżdżący prototyp był gotowy już w 1990 roku, ale do produkcyjnej formy było mu daleko. Ze zwykłymi wersjami nie można było go pomylić. Auto dostało większe i szersze ogumienie oraz znacznie poszerzone i powiększone tylne nadkola, tuż za linią drzwi wycięto potężne, pionowe wloty powietrza chłodzącego hamulce, nowe wloty pojawiły się również na przednim zderzaku i wybrzuszonej masce silnika. Ze względu na rozmiary jednostki napędowej konieczne było całkowite zrezygnowanie z chowanych reflektorów, co pociągnęło za sobą także pozytywny skutek uboczny w postaci ograniczenia masy własnej M8 (mając to na uwadze nadwozie auta wykonano z materiałów lekkich, a nie ze stali jak w całej serii 8). W wyniku prac w tunelu aerodynamicznym zmieniono też kształty kilku detali nadwozia, jak boczne progi czy lusterka zewnętrzne.
Specjalnie na potrzeby M8 skonstruowano nowy silnik V12 o pojemności około sześciu litrów i mocy około 550 KM wyposażony z zupełnie nowy, wielozaworowy układ balansujący na granicy eksperymentu (prawdopodobnie 48-zaworowy). Na co byłoby stać M8 można sobie tylko wyobrażać. Zarząd BMW doszedł niestety do wniosku, że rynek nie potrzebuje takiego potwora i prace nad "rozgrzebanym" prototypem zakończono. Koncern był z coupe na tyle niezadowolony, że nie pozwolił mu na spoczynek w firmowym muzeum, ale wrzucił je gdzieś do magazynów pomiędzy inne rupiecie.
V12 jakie pojawiło się w M8 nie wystąpiło w żadnym innym samochodzie, ale jego kariera dopiero miała się zacząć. Po anulowaniu projektu "Ferrari-killera" oddział M GmbH dostał zadanie stworzenia coupe dla mniej wymagających. Tak powstał model 850 CSi, któremu do noszenia "M" trochę brakowało. Do napędu zaprzęgnięto poważnie stłamszoną (jedynie 385 KM) i zmniejszoną do 5,6 litrów i 24 zaworów jednostkę powstałą na bazie motoru M8. Okazją do rozwinięcia skrzydeł okazała się dopiero umowa z McLarenem na dostarczanie silników do modelu F1. Tam zmodyfikowane V12 osiągało aż 627 KM, a według niektórych gdyby pozwolić mu rozkręcić się do 9,5-10 tysięcy obrotów na minutę mógłby wspiąć się do okolic 1000 KM. W końcówce lat dziewięćdziesiątych jednostkę pracującą w McLarenie wykorzystano w wyścigowych modelach BMW V12 LM i V12 LMR klasy LMP. Ten drugi w 1999 roku zwyciężył w 24-godzinnym maratonie Le Mans.
Po zakończeniu produkcji serii 8 i wobec braku planów na jego następcę podjęto decyzję o zniszczeniu jedynego prototypu M8. Czy tak rzeczywiście się stało? Na to pytanie nie było odpowiedzi przez ponad dwie dekady, przez które oficjalną wersją wydarzeń to taka, w której M8 w ogóle nie istniał. BMW zdecydowało się na pierwsze pokazanie światu M8 dopiero latem 2010 roku, kiedy to auto stanęło w fabrycznym muzeum marki w Monachium. W kolejnych latach niesamowity prototyp pojawił się w kilku innych miejscach, między innymi w sierpniu 2012 roku w Kalifornii na wystawie pod tytułem The Legends of the Autobahn.
Tekst: Przemysław Rosołowski
Pierwsze opracowanie: 23.11.2008
Ostatnia aktualizacja: 10.09.2012
