Kiedyś pewien producent niezdrowej żywności używał sloganu reklamowego mówiącego, że każdy ma dwa oblicza. Coś w tym jest, a jednym z ciekawszych przykładów takiej istoty jest Peugeot 205, będący w swoim czasie całkiem stylowym miejskim toczydełkiem, łatwym do parkowania, relatywnie pakownym z małym silniczkiem i całkiem niezłymi właściwościami jezdnymi. Drugie oblicze jest reprezentowane przez rewelacyjnego hot hatcha GTI, czyli bardzo szybkiego wilka w owczej skórze. GTI stał się kultowym wozem nie tylko dzięki znakomitym własnościom jezdnym, ale także dzięki sukcesom, jakie odnosił rajdowy T16.
Debiut cywilnego 205 miał miejsce w 1983 roku, kiedy to w rajdach panowała wolna amerykanka zwana grupą B. Producenci tacy jak Lancia czy Audi wystawiali w rajdach prawdziwe potwory, jak Quattro czy 037, francuski producent zdecydował się pójść inną drogą, wykorzystując jako bazę mały miejski samochodzik. Ta decyzja miała podłoże nie tylko marketingowe; 205 ze swoimi niewielkimi rozmiarami i dużym rozstawem osi znakomicie nadawał się jako baza do budowy rajdówki. Lekkość i zwinność w połączeniu z potężnym, centralnie montowanym silnikiem i napędem AWD miały zapewnić sukces. W pracach nad samochodem brali udział inżynierowie Talbota, marki która w 1981 roku zdobyła mistrzostwo świata producentów. Jednym z szefów projektu był Jean Todt, znany obecnie jako prezes zespołu wyścigowego Ferrari w latach 1993-2007. Owocem prac inżynierów był niesamowity Peugeot 205 T16, samochód który w swoim czasie zdominował rajdowe mistrzostwa świata.
Zanim jednak rajdówka Peugeota pojawiła się na oesach musiała zostać homologowana. Regulamin Grupy B wymagał wyprodukowania 200 egzemplarzy samochodu, na którym wyścigowa maszyna będzie bazować w prostej linii. Te przepisy zaowocowały powstawaniem krótkich serii wyjątkowych auta jak choćby drogowa Lancia 037, Ford RS200 oraz Peugeot 205 T16 właśnie, gdzie literka T oznacza Turbo, a 16 to liczba zaworów w silniku.
Z zewnątrz samochód zwodniczo przypomina 205, nie licząc faktu że jest nieco szerszy i ma wloty powietrza z tyłu. Przeciętna gospodyni domowa jeżdżąca swoim 205 1,1 na zakupy prawdopodobnie na pierwszy rzut oka nie odróżniłaby swojego pocisku od T16, gdyby postawić je obok siebie. Dopiero po otwarciu bagażnika zauważyłaby że coś jest nie tak. W T16 do góry unosi się niemal pół nadwozia, aby umożliwić dostęp do centralnie zamontowanego silnika. Jest to czterocylindrowa rzędowa jednostka o pojemności 1,8 litra z czterema zaworami na cylinder i nowoczesnym wtryskiem Bosch'a. Za odpowiednio wysoką moc odpowiada turbosprężarka Garetta oraz intercooler. Wersja drogowa rozwijała około 200 koni mechanicznych, rajdówka przeszło 2 razy więcej. Aby 205 mógł skutecznie rywalizować z Audi Quattro, francuscy inżynierowie musieli stworzyć system przeniesienia napędu na 4 koła, trzeba przyznać, że znakomicie wywiązali się z zadnia. Ich napęd umożliwiał odgórne ustalenie stosunku mocy wędrujących na osie przednią i tylną, w zależności od warunków. Audi tego nie miało...
Pomimo, że T16 wygląda jak drogowy 205, to ma z nim wspólną właściwie tylko nazwę. Strukturę nośną auta stanowi rurowa rama, natomiast nadwozie wykonano z lekkich i w latach 80 egzotycznych materiałów jak kevlar. Karoseria została podzielona na sekcje ułatwiające demontaż w celu dokonania napraw mechanicznych.
Kabina T16 mieści tylko 2 osoby, za plecami których pracuje silnik, oczywiście odpowiednio odseparowany. Pasażerowie mają do dyspozycji skórzane kubełki przeszyte czerwoną nicią. W porównaniu do standardowego 205 przybyło kilka zegarów i przede wszystkim napis Turbo 16 na kierownicy, co w wolnym tłumaczeniu znaczy "nie ma żartów". Co ciekawe, pomimo wyścigowego charakteru aut Peugeot zastosował taki bajer, jak elektryczne szyby.
Drogowy T16 waży zaledwie 1150 kg, co w połączeniu z mocą 200 koni, napędem na 4 koła i świetnym podwoziem musi dawać wielką radość jazdy. Szkoda tylko, że radość z jazdy T16 mogło czerpać tylko 200 osób, bowiem dokładnie tyle drogowych egzemplarzy opuściło fabrykę. Jeden z nich zakupił... fabryczny Team Audi. Niemcy musieli się poważnie obawiać francuskiej konkurencji, jak się później okazało ich strach był zupełnie uzasadniony - rajdowy T16 zdobył dwa mistrzostwa świata z rzędu.
Tekst: Piotr Talik
Ostatnia aktualizacja: 14.01.2009
