Poetyckie "Superleggera" pojawiło się na nadwoziach samochodów Lamborghini już w pierwszym modelu, 350 GT, zaprojektowanym przez mediolańskie studio Carrozzeria Touring Superleggera. W sezonie 2007 z zupełnie innych powodów oznaczenie to przywrócono jako wyróżnienie mocniejszej, szybszej i przede wszystkim lżejszej wersji coupe Gallardo ("leggera" po włosku to "lekka"). Od pierwowzoru model wyróżniał się między innymi mocą zwiększoną o 10 KM i masą zmniejszoną o 100 kilogramów (70 w wersji na USA), a w ciągu dwunastu miesięcy znalazł dokładnie 618 nabywców. Jego następca, bazujący na Gallardo LP560-4, pojawił się dokładnie trzy lata później. Oto Gallardo LP570-4 Superleggera, najwyższa forma ewolucji najmniejszego modelu koncernu z Sant'Agata Bolognese.
Włosi obiecują wraz z nową Superleggerą jeszcze więcej werwy i mocy oraz prezencję pełnego animuszu atlety, zatrzymującą wzrok każdego przechodnia. Jednocześnie podążają znanymi ścieżkami: model waży ponownie 70 kilogramów mniej, niż standardowe Gallardo, a "o suchej gębie" zatrzymuje wskaźnik wagi na 1340 kilogramach, będąc najlżejszym samochodem w ofercie Lamborghini. Ma również 10 KM więcej, niż bazowe LP560-4. Masę auta wytracono między innymi poprzez zastosowanie włókien węglowych na nowe panele nadwozia i uszczuplenie wnętrza, a jej ubytek okazał się zbawienny dla walorów ekonomicznych i ekologicznych pojazdu. LP570-4 jest aż o jedną piątą mniej łapczywe na paliwo, niż pierwsza Superleggera (3,5 litra mniej na 100 km), podobnie ma się spadek emisji dwutlenku węgla. Na jeden koń mechaniczny przypada teraz 2,35 kilograma, czyli 0,17 mniej, niż w LP560-4.
Nowe panele nadwozia Superleggery opracowano przy użyciu tunelu aerodynamicznego i zaprojektowano w Lamborghini Centro Stile. Zupełnie nowy, przedni zderzak, przypominający ten z Murcielago LP670-4 SV, zapewnia teraz jeszcze większą siłę dociskową i jeszcze większy dopływ powietrza chłodzącego. Wśród nowych elementów znalazły się też progi, dyfuzor, tylne skrzydło dostępne w dwóch rozmiarach, dyfuzor, zewnętrzne lusterka, część pokrywy silnika oraz płaskie panele podwozia. Wszystkie je wykonano z włókien węglowych, z którymi Lamborghini pracuje od lat osiemdziesiątych i modelu Countach. Z myślą o szerszym zastosowaniu karbonu w przyszłości powołano niedawno specjalny oddział firmy, a na Uniwersytecie Stanu Waszyngton w Seattle otworzono oddział rozwojowy Automobili Lamborghini Advanced Composite Structures Laboratory, w ramach którego włoski koncern współpracuje między innymi z Boeing'iem.
Poprzez zastosowanie samych włókien węglowych udało się oszczędzić 40 kilogramów. Karbon wykorzystano również w kabinie pasażerkiej, wykonano z niego częściowo środkowy tunel, wewnętrzne panele drzwi oraz sportowe fotele, które pokryto Alcantarą. W środku obyło się bez większych poświęceń, poza zestawem multimedialnym wraz z wyświetlaczem, i w ramach wyposażenia standardowego odnajdziemy klimatyzację i elektrycznie sterowane boczne szyby, które wraz z szybęą tylną i przezroczystą pokrywą silnika wykonano ze specjalnie wzmacnianych poliwęglanów.
Superleggerę wprawia w ruch widlasty, 10-cylindrowy silnik o pojemności 5,2 litrów, kącie rozwarcia cylindrów 90 stopni, z dwoma wałkami rozrządu, 40 zaworami, układem o zmiennej geometrii doprowadzającym powietrze i bezpośrednim wtryskiem paliwa, którego włoskiej nazwy po prostu nie sposób ominąć - Iniezione Diretta Stratificata. Jednostka przy ośmiu tysiącach obrotów na minutę rozwija maksymalną moc 570 KM (prawie 110 KM z litra), z której dodatkowe 10 KM zawdzięcza przeprogramowanej elektronice sterującej jej pracą. Maksymalny moment obrotowy, 540 Nm, pojawia się przy 6,5 tysiącach obrotów. Superleggera rozwija 100 km/h już po 3,4 sekundach, a rozpędzenie się do 200 km/h pochłania tylko 10,2 sekundy. Prędkość maksymalna sięga 325 km/h.
Napęd przekazywany jest tradycyjnie na wszystkie cztery koła, co w normalnych warunkach przekłada się na 30% mocy lądujące na przedniej osi i 70% na tylnej. Rozdzieleniem momentu zajmuje się rozwijane od 1993 roku i modelu Diablo VT centralne sprzędło wiskotyczne (lepkościowe), a napęd przekazywany jest standardowo poprzez automatyczną przekładnię E-Gear, sterowaną łopatami przy kierownicy. Skrzynia operuje w trzech trybach, z których dwa są automatyczne (do jazdy wyczynowej przewidziano tryb "Thrust mode", który daje o sobie znać dopiero przy 5 tysiącach obrotów na minutę i niewielkim poślizgu kół), a klient bez dodatkowych opłat może zdecydować się na montaż zwykłej, ręcznej skrzyni biegów.
Nieznależne zawieszenie przy każdym z kół oparto na podwójnych wahaczach, a jego wybitie sportową charakterystykę opracowano między innymi dzięki doświadczeniom wyniesionej z serii Lamborghini Blancpain Super Trofeo. Na nowych, 19-calowych felgach oszczędzono trzynaście kilogramów. Trzymają je tytanowe śruby, a z podłożem łączy ogumienie Pirelli P Zero Corsa. Fabryczne wyposażenie obejmuje stalowe tarcze hamulcowe o średnicy 365 mm z tyłu i 356 mm z tyłu z odpowiednio 8-tłoczkowymi i 4-tłoczkowymi, aluminiowymi zaciskami. Za dopłatą możemy wyposażyć naszą maszynę w tarcze ceramiczno-karbonowe o średnicy na przedniej osi zwiększonej do 380 mm. Za wyłożeniem kolejnej gotówki możemy dostać również hydrauliczny układ pozwalający na zwiększenie prześwitu przy pokonywaniu niewielkich przeszkód terenowych.
LP570-4 oferowane jest fabrycznie z czarną tapicerką, a klient może wybrać jedynie kolor nici: zielony, żółty, pomarańczowy lub jeden z dwóch odcieni szarości. Paleta lakierów nadwozia przewiduje sześć opcji: Verde Ithaca, Giallo Midas, Arancio Borealis, Grigio Telesto, Nero Noctis oraz Bianco Monocerus. Za dodatkową opłatą możemy otrzymać stalową klatkę bezpieczeństwa, gaśnicę, 4-punktowe pasy bezpieczeństwa, pomalowane na wybrany kolor zaciski hamulcowe, system alarmowy, system multimedialny, kamerę wsteczną czy też jeszcze więcej włókien węglowych we wnętrzu (kierownica, klamki, dźwignia hamulca ręcznego). Można również skorzystać z programu indywidualizacji Ad Personam, dzięki któremu nasze LP570-4 będzie niepowtarzalne.
Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 07.03.2010
