Koenigsegg Agera

• 923 KM
• 1100 Nm
• 3.1 s
• 390 km/h

Szwedzkie Koenigsegg Automotive to jeden z nielicznych przykładów, w którym upór i pomysłowość jednego człowieka pozwoliły na stworzenie niemal od zera firmy produkującej samochody rozpoznawane na całym świecie. Firmy, której żywot nie zakończył się na kilku prototypach i wielkich planach, ale na wejściu na stałe w krajobraz twórców jednych z najbardziej spektakularnych samochodów, jakie kiedykolwiek zbudowano.

Wszystko zaczęło się jeszcze w 1994 roku, gdy 22-letni wówczas Christian von Koenigsegg założył przedsiębiorstwo firmowane własnym nazwiskiem z myślą wyprodukowania oryginalnego, supersportowego auta, o którym marzył od piątego roku życia. Już w 1996 roku, po niespełna dwóch latach prac, światło dzienne ujżał pierwszy, grubo ciosany prototyp o oznaczeniu CC ("Competition Coupe"), który udoskonalano przez kolejne dziesiątki miesięcy. Ukoronowanie wysiłków Szweda i jego podopiecznych nastąpiło w roku 2002, gdy do produkcji wszedł model CC8S, a firma wkrótce przeniosła się do nowej, znacznie większej siedziby. Koenigsegg ostatecznie zapisał się na stałe w historii motoryzacji w lutym 2005 roku, kiedy to ponad 800-konny model CCX rozpędził się na Nardo do rekordowych 388,87 km/h, zdobywając zaszczytny tytuł najszybszego, seryjnie produkowanego samochodu świata (według norm "Księgi rekordów Guinessa").

Po 15 latach od zainicjowania własnego interesu Koenigsegg może dumnie patrzeć na to, co udało mu się osiągnąć. Samochody noszące na masce jego rodzinny herb są klasą same dla siebie, a ich kolejne generacje, od CC8S, poprzez CCR, CCX i CCXR oraz wersje specjalne tych dwóch ostatnich, Edition i Trevita, dyktują konkurencji wszelkiej maści coraz bardziej wygórowane warunki. Jako ukoronowanie piętnastu lat pracy przygotowano kolejny model serii, którego modyfikacje poszły tak daleko, iż otrzymał zupełnie nową nazwę - Agera (szwedzki czasownik oznaczający "odgrywać", "działać", a także skrót od greckiego "ageratos" - "wiecznie młody"). Supercoupe zadebiutowało na 80 międzynarodowym salonie samochodowym w Genewie (4-14 marca 2010), goszcząc obok siebie starszy model CCXR.

Nowy model bazuje w dużej mierze na generacji CC, jak i firmowym V8, ale niemal każdy z jego elementów składowych poddany został gruntownej modernizacji. Styliści marki opracowali nowe, zaokrąglone kształty przedniej części nadwozia z oświetleniem wykorzystującym diody LED oraz nowe kształty świateł z tyłu. Przód auta jest teraz tej samej szerokości, co tył, co zmniejsza przechyły nadwozia i poprawia wchodzenie w zakręty. Klienci będą mogli wyposażyć swoje auta w jeden z trzech spoilerów z tyłu, w tym najmniejszy, który pojawił się oryginalnie w brytyjskim programie motoryzacyjnym "Top Gear", pozwalając na pobicie rekordu okrążenia tamtejszego toru testowego. Przy prędkości 250 km/h Agera wytwarza siłę dociskową odpowiadającą 300 kilogramom, a o dodatkową przyczepność dba nowy, powiększony dyfuzor i zwężki Venturiego - specjalnie ukształtowane kanały w podwoziu, dzięki którym wytwarzane jest podciśnienie (w efekcie samochód przysysa się do drogi).

Jak każdy model Koenigsegga tak również Agera posiada twardy, zdejmowany dach, który można schować w niewielkim bagażniku pod przednią maską. Maszynę wyposażono też w nowe felgi oraz nowe ogumienie, opracowane przez firmę Michelin. Standardowo otrzymujemy udoskonalony system kontroli trakcji działającym w pięciu trybach, nastawny ABS oraz ceramiczne, wentylowane tarcze hamulcowe o średnicy 392 mm z przodu i 380 mm z tyłu. Na seryjnym wyposażeniu każdego egzemplarza znajdzie się hydrauliczny system pozwalający na nieznaczne uniesienie pojazdu w obliczu choćby garbu zwalniającego.

Od zera zaprojektowano wnętrze, nie odbiegając jednak zbyt daleko od pierwowzoru ze starszych modeli. Zupełną nowością jest za to jego oświetlenie, określone mianem "Ghost Light", którego działanie sprowadza się do poprowadzenia światła wokół pokładowych przycisków i pokręteł poprzez nanorurki, unikając tym samym jego rozproszenia i poprawiając czytelność podświetlonych elementów. W centrum dowodzenia przybyło też funkcjonalności. Kierowca może teraz z jednego miejsca sterować wyświetlaczem przeciążeń, wskaźnikiem generowanej w danej chwili mocy, nawigacją satelitarną, odtwarzaczem multimedialnym, stoperem czy kompasem.

Silnik napędzający Agerę, 4,7-litrowe, 32-zaworowe V8 z sekwencyjnym, wielopunktowym wtryskiem paliwa, dzięki podwójnemu doładowaniu (do 1,5 bara), nowemu układowi wydechowemu oraz zoptymalizowanemu układowi ssania produkuje przy 6850 obrotach na minutę (czerwona linia przy 7250) przeszło 920 KM. Przy 5100 obrotach na minutę rozwija maksymalny moment obrotowy sięgający kosmicznych 1100 Nm. W zakresie od 2860 do 6170 obrotów dysponujemy stałym momentem przekraczającym 1000 Nm! Wszystko na zwykłej benzynie - producent póki co nie wspomina o E85. Jednostkę ważącą 173 kilogramy połączono z przekładnią sterowaną łopatkami przy kierownicy, a napęd rozdziela układ różnicowy o ograniczonym poślizgu. Opcjonalnie możemy zdecydować się na dwudyskowe sprzęgło z elektronicznym dyferencjałem (E-diff).

Olbrzymia moc z połączeniu z suchą masą zaledwie 1290 kilogramów daje oszałamiające osiągi. Agera będzie rozpędzać się do 100 km/h w zaledwie 3,1 sekundy, a 200 km/h ma pojawiać się już po 8,9 sekundach. Próba przyspieszania i hamowania 0-200-0 km/h ma kończyć się wynikiem 13,7 sekund, a prędkość 100 km/h ma być całkowicie wytracana na odcinku 30,5 metrów. Prędkość maksymalna to co najmniej 390 km/h. Nie wykorzystując pełnego potencjału auta mamy spalać w trasie 12,5 litra na 100 kilometrów, a w cyklu mieszanym 16 litrów.

Agera będzie produkowana równolegle z modelami CCX i CCXR. Zanim to jednak nastąpi pojazd przejdzie sześć miesięcy intensywnych testów (model pokazany w Genewie to pierwszy, przedprodukcyjny egzemplarz). Przyszli właściciele będą mogli wyposażyć swoją nową zabawkę w opcjonalny zestaw firmowych bagaży, dobrany indywidualnie krój i kolor tapicerki, czujniki parkowania, układ wydechowy z inconelu (stop niklu, chromu i żelaza) oraz dodatkowe elementy nadwozia z włókien węglowych, poprawiające aerodynamikę.

Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 07.03.2010