Seria 550 to pierwsze w historii samochody Porsche stworzone od podstaw z myślą o wyścigach. Pierwszy przedstawiciel tej dynastii zadebiutował w 1953 roki i pomimo zastosowania słabego, 80-konnego silniczka od drogowego 356, wygrał wyścig Le Mans w swojej klasie, zajmując również dobre miejsce w klasyfikacji generalnej. Pod koniec 1953 roku 550 otrzymał nowy, 110-konny silnik oraz poprawione, otwarte nadwozie. Niestety powstały w ten sposób model 550 RS Spyder nie okazał się wielkim pogromcą torów wyścigowych, odnosząc tylko jeden znaczący sukces w wyścigu Carrera Panamericana, po którym słowo "Carrera" (po hiszpańsku "wyścig") przylgnęło do modeli Porsche na stałe.
Inżynierowie Porsche doszli do wniosku, że z pięćset pięćdziesiątki można wycisnąć znacznie więcej, wymagało to jednak gruntownych zmian. Efektem tych modernizacji był model 550A RS Spyder, z zewnątrz wyglądający podobnie do swojego poprzednika, jednak wewnątrz kryjący zupełnie nowe rozwiązania.
Zacznijmy od jednego z najważniejszych elementów każdego samochodu, czyli od jego struktury nośnej. Poprzednie wersje 550 wykorzystywały płytę podłogową spawaną ze stalowych rurek, na której umieszczano aluminiowy monocoque. Taka konstrukcja była z pewnością lekka, jednak jej sztywność pozostawiała nieco do życzenia. Nowy 550A otrzymał przestrzenną, stalowa, rurową ramę, do której przymocowano poszycie z cienkiej, aluminiowej blachy. Waga samochodu została utrzymana na dotychczasowym poziomie, jednak znacznie poprawiła się sztywność nadwozia.
Kolejne zmiany dotyczą czterocylindrowego, chłodzonego powietrzem boksera. Jego wynosząca półtora litra pojemność pozostała bez zmian, natomiast moc wzrosła aż do 135 koni mechanicznych. Przyrost mocy uzyskano dzięki nowym gaźnikom firmy Weber oraz zwiększeniu stopnia kompresji do 9,8. Wzmocniony silnik sprzężono z nową, pięciobiegową skrzynią manualną oraz samoblokującym się dyferencjałem. Inżynierowie zajęli się także zawieszeniem, co prawda z tyłu pozostawiono sztywną oś, jednak zawieszono ją na krótszych i twardszych sprężynach, co poprawiło prowadzenie.
550A zadebiutowało w 1956 roku podczas 1000-kilometrowego wyścigu Mille Miglia, gdzie zwyciężyło w swojej klasie pojemnościowej. Był to dopiero przedsmak prawdziwych sukcesów, na torach Nuerburgring oraz w Le Mans. Podczas wyścigu w Niemczech dwa 550A nie tylko zwyciężyły w swojej klasie, ale co najważniejsze zajęły czwarte i szóste miejsce w generalce. Mały samochodzik napędzany półtoralitrowym silnikiem wałczył jak równy z równym z samochodami o dwukrotnie większej pojemności! Przed najważniejszym startem sezonu w Le Mans, Porsche wyposażyło swoje samochody w opływowe nadwozia coupe, poprawiające aerodynamikę na długich prostych. Do mety dojechał jeden z dwóch wystawionych samochodów, ale za to na piątym miejscu w klasyfikacji generalnej i pierwszym w swojej klasie.
550A, podobnie jak i jego poprzednicy, był sprzedawany prywatnym zespołom wyścigowym, łącznie powstało około 40 sztuk. Samochód służył także jako muł testowy, sprawdzano w nim miedzy innymi możliwości silnika, rozwierconego do pojemności 1,7 litra. Rok 1956 był pierwszym i jak się okazało ostatnim sezonem dla 550A. Już w 1957 roku samochód poddano szeregowi modyfikacji, tworząc model 718. Jeden z egzemplarzy 550A RS Spyder (S/N 0101, zwycięzca Targa Florio) sprzedano w 2004 roku na aukcji za 726 tysięcy dolarów (ówczesne 2,62 miliony złotych).
Tekst: Piotr Talik
Ostatnia aktualizacja: 18.08.2010
