McLaren to jedna z najbardziej utytułowanych marek i nazwisk w świecie sportów samochodowych. Zespół, który powołał do życia Bruce McLaren jako jedyny zdobył "potrójną koronę": wygrał w 24-godzinnym wyścigu Le Mans, wygrał trzy razy w prestiżowym Indianapolis 500 i triumfował w mistrzostwach Formuły 1 (do końca sezonu 2011 zwyciężył w 175 wyścigach, zdobył osiem tytułów najlepszego konstruktora i dwanaście tytułów mistrza świata kierowców). W latach 1966-1972 McLaren wygrał także w 43 z 71 wyścigów północnoamerykańskiej serii Can-Am, sięgając po pięć tytułów mistrzowskich.
Gdy na scenie pojawiło się zupełnie nowe, drogowe coupe o oznaczeniu MP4-12C, konstrukcja wersji wyścigowej była jedynie kwestią czasu. Torowy model w specyfikacji GT3 ogłoszono w grudniu 2010 roku, piętnaście lat po wygranej F1 GTR w Le Mans i dwanaście lat po ostatnim starcie wyścigowego F1 w wersji wydłużonej. Do współpracy przy przygotowaniu nowego samochodu zaproszono ekipę CRS Racing, która miała zajmować się budową, sprzedażą i serwisowaniem samochodów. Ostatecznie po połączeniu sił obu firm powołano w tych celach oddział McLaren GT, dla którego w połowie roku 2012 wydzielono budynek o powierzchni 60 tysięcy stóp kwadratowych, zajmowany w latach 1987-2004 przez McLaren Racing.
Ścigacz GT, podobnie jak auto drogowe, zbudowano na jednoczęściowym, wykonanym z włókien węglowych kadłubie MonoCell, ważącym tylko 75 kilogramów. Zupełnie nowe nadwozie modelu, szersze o około 100 milimetrów od zwykłego MP4-12C, opracowano prawie w całości przy pomocy oprogramowania komputerowego i wykonano również z włókien węglowych. Nowe jest zawieszenie (bez adaptacyjnego systemu ProActive), układ hamulcowy z zaciskami Akebono (stalowe tarcze hamulcowe mają 378 mm średnicy z przodu i 355 z tyłu), systemy elektroniczne, ABS przygotowany przez Bosch Motorsport, aluminiowe felgi z ogumieniem Michelin oraz kierownica niemal identyczna z kierownicą bolidu MP4-24, którą zaprojektowano wokół dłoni Lewisa Hamiltona.
Do napędu MP4-12C GT3 wykorzystano podwójnie doładowane, 3,8-litrowe V8 seri M838T po odpowiedniej kalibracji z nowym ECU, suchą miską olejową, układem zmiennych faz rozrządu i nowym wydechem, ograniczone do 7500 obrotów na minutę. Z silnikiem połączono nową, 6-stopniową skrzynię biegów produkcji Ricardo, sterowaną łopatkami przy kierownicy. Mechanizm ten zajął miejsce cięższej aż o 80 kilogramów, 7-stopniowej, dwusprzęgłowej przekładni SSG produkcji Graziano, obecnej w drogowym 12C. Zarówno silnik, jak i skrzynia biegów smarowane są olejem Mobil 1. Cywilny 12C generuje okrągłe 600 koni mechanicznych, wyścigowy ma ich o sto mniej. Moc 500 KM ma być znacznie lepiej wykorzystywana w obliczu zmniejszonej masy auta i przesunięcia jego środka ciężkości.
Pierwsza sztuka MP4-12C GT3 wyjechała na pierwsze testy w ośrodku MIRA i na torze Silversone w marcu 2011 roku. Kilka tygodni prób i pomiarów doprowadziło między innymi do przeprojektowania lotek, spoilerów i dyfuzora, instalacji nowego radiatora z przodu i nowej chłodnicy skrzyni biegów z tyłu. Gotową maszynę pokazano światu na początku lipca podczas Festiwalu Prędkości w Goodwood.
W boju MP4-12C GT3 zadebiutował w lipcu na torze Silverstone podczas jednej z eliminacji brytyjskich mistrzostw GT, a pod koniec tego samego miesiąca pojawił się w trzech egzemplarzach w 24-godzinnym wyścig na torze Spa-Francorchamps. W listopadzie brytyjska maszyna, przechodząca ciągle przez okres rozwojowy, sięgnęła po podium w Macau. Podczas testów w terenie i na firmowym symulatorze, wykorzystywanym także do doskonalenia bolidów Formuły 1, pokonano ponad 56 tysięcy kilometrów.
Dla klientów z Europy, startujących w seriach British GT, Blancpain Endurance, VLN, ADAC GT Masters, FIA GT1 World oraz International GT Open, samochód był gotowy na sezon 2012. Początkowo zakładano sprzedaż 20 egzemplarzy w pierwszym sezonie, ale chętnych było więcej i liczba ta wzrosła do 25 sztuk, które zasiliły szeregi trzynastu ekip. Smak wygranej MP4-12C GT3 poczuł po raz pierwszy pod koniec maja 2012 roku na torze Navarra w Hiszpanii podczas jednej z rund serii GT1 World. Właśnie wtedy auto w barwach zespołu Hexis Racing zajęło pierwsze miejsce w wyścigu kwalifikacyjnym, a potem w głównym, mistrzowskim biegu.
Tekst: Przemysław Rosołowski
Ostatnia aktualizacja: 24.09.2012
