Christian von Koenigsegg od lat młodzieńczych marzył o stworzeniu doskonałego, supersportowego auta. Realizację swych marzeń podjął w drugiej połowie 1992 roku wraz z małą grupą inżynierów i projektantów, mających kontakty w przemyśle motoryzacyjnym i na uniwersytetach. Ściśle określonym celem od początku było wyprodukowanie dwuosobowego, napędzanego centralnie umieszczonym silnikiem, posiadającego zdejmowany, twardy dach i bazującego na technologii rodem Formuły 1 supersportowca. W 1994 roku narodziła się firma Koenigsegg Automotive - oczywistym było, że auto będzie nosić w imieniu nazwisko swego twórcy.
W 1995 roku przedsiębiorstwo przeniosło swoją siedzibę do Olofström na południu Szwecji. Już po półtorarocznej pracy powstał pierwszy w pełni funkcjonalny prototyp gotowy do testów i prezentacji szerszej publiczności, do którego napędu zaprzęgnięto 4,2-litrowy silnik V8 i skrzynię biegów od Audi. Rok 1996 był rokiem intensywnych prób na torze, w których udział brali znani kierowcy rajdowi, w tym Rickard Rydell, przyszły mistrz w brytyjskich i skandynawskich pucharach turystyków, a także testów w tunelu aerodynamicznym Volvo.
W roku 1997 srebrny prototyp Koenigsegga CC po raz pierwszy zaprezentowano szerokiej publiczności na festiwalu filmowym w Cannes. Auto napędzane było nowym, 3,8-litrowym silnikiem o mocy około 620 koni mechanicznych. Pozwalało to osiągnąć prędkość stu kilometrów na godzinę w 3,2 sekundy i rozpędzić się do 354 km/h. Znakomite przyjęcie samochodu sprawiło iż prace nad wersją produkcyjną ruszyły pełną parą. Ale nadal nie było pewności co do silnika, który mógłby się w niej znaleźć: Audi nie zgodziło się na modyfikacje ich jednostek, współpraca z włoskim Motori Moderni, które przygotowało płaski, 12-cylindrowy silnik o pojemności 3,8 litrów upadła po śmierci założyciela firmy, Carlo Chiti'ego, a późniejsze silniki V8 od Forda nie spełniały oczekiwań Koenigsegga.
Jeszcze w 1997 roku powstał kolejny egzemplarz prototypowego CC, tym razem czarny, w którym dokonano kolejnych zmian i kroków rozwojowych ku lepszemu. Rok 1998 to zakup nowej fabryki, a także dziesiątki testów kolejnych prototypów, mających na celu uzyskanie homologacji do poruszania się po publicznych drogach. Nad finalnym kształtem nadwozia pracowali projektanci mający za sobą doświadczenie w takich firmach jak Saab, Bentley i Bugatti. Silnik dla auta nigdy się nie znalazł. Koenigsegg, wychodząc od bloku widlastej ósemki od Forda, przygotował własną jednostkę napędową.
Przedprodukcyjny model CC z trzema parami oczu z przodu i z tyłu zaprezentowano w 2000 roku na salonie samochodowym w Paryżu. Wyczekiwane od dawna auto spotkało się z entuzjastycznym przyjęciem. Wersja produkcyjna posiadała już centralnie umieszczone, autorskie V8 o pojemności 4,7 litrów i mocy 664 koni mechanicznych. Silnik ten bazował na konstrukcji Forda, jednak zostało w nim zmienione tyle, iż można mówić o silniku Koenigsegga (z czasem Szwedzi zaprojektowali własny blok i inne podzespoły). W porównaniu do prototypów jeżdżących od 1996 roku, ważących po zaledwie 900 kilogramów produkcyjne CC przytyło o około 200 kg. Nie wpłynęło to jednak negatywnie na osiągi - przyspieszenie do setki utrzymało się na poziomie 3,2 sekund, a prędkość maksymalna sięgała teoretycznych 390 km/h.
CC bezwstydnie (bo i nie ma się czego wstydzić) obnaża się przed nami właściwie całe - przód i tył unoszone są hydraulicznie, a oryginalnie otwierane drzwi, równolegle do auta i pod kątem prostym do linii jezdni, zapewniają swobodę przy wysiadaniu, choć trzeba szczególnie uważać na krawężniki i inne wzniesienia. Wnętrze wypełnia skóra, zamsz, aluminium i stal. Szczególną uwagę zwraca dźwignia zmiany biegów i królujący nad nią, okrągły panel ręcznego sterowania innymi funkcjami auta. Całości dopełnia fakt, iż zamknięte coupe możemy sprawnie i szybko przemienić w przewiewny roadster. A wszystko dzięki całkowicie zdejmowalnemu dachowi typu hardtop.
Pierwszy, seryjnie produkowany Koenigsegg trafił do klienta w roku 2002, ale nie był to pokazany dwa lata wcześniej model CC. Był nim jeszcze bardziej dopracowany CC 8S, różniący się od produkcyjnego prototypu CC przede wszystkim przemodelowanym przodem i brakiem tylnego spoilera, który wylądował na liście wyposażenia dodatkowego.
Tekst: Przemysław Rosołowski.
Pierwsze opracowanie: 12.03.2007
Ostatnia aktualizacja: 03.10.2015
