Thomassima
Tom Meade, urodzony w 1939 roku w Hollywood, pojawił się w Europie na początku lat sześćdziesiątych, przyciągnięty tutejszymi samochodami sportowymi ze szczególnym wskazaniem na auta włoskie. Amerykanin wyemigrował z Kalifornii, gdzie zajmował się przede wszystkim naprawami i renowacją wszelkiego typu pojazdów, w tym egzotyków pokroju Ferrari. Pewnego dnia w jego ręce trafił model 500 TRC z 2-litrowym, 4-cylindrowym silnikiem, który nie był podobny do niczego produkowanego w USA.
Gdy zafascynowany zagraniczną techniką i karoseriami Meade trafił w końcu do Włoch pracował między innymi przy filmie "Najlepszy z wrogów", poznał miejscowe zakłady produkujące nadwozia, a w końcu wszedł w posiadanie zrujnowanego Maserati 350S, którym w 1957 roku w Mille Miglia ścigał się sam Hans Herrmann. Odbudowa samochodu pozwoliła mu na zdobycie nowych kontaktów, pochwalenie się własnymi talentami i oryginalnymi pomysłami oraz dołączenie do zakładów Neri & Bonacini, a później Maserati.
Potem poszło z górki, przybywało aut i silników, domagających się poświęcenia czasu i uwagi. Mówi się, że w pewnym momencie w warsztacie Meade'a wylądowały ostatnie dwie sztuki 250 GTO i torowy prototyp P3. Amerykanin pracował między innymi nad budową Ferrai 250 Nembo Spider, ruszył ze sprzedażą włoskich maszyn za granicę i przystąpił do budowy własnego pojazdu, nazwanego Thomassima. "Thom" od swojego imienia i "massima" od "najlepiej, jak potrafię".
Pierwsze i najmniej znane coupe Thomassima zostało zbudowane na bazie Ferrari 250 GT z trzylitrowym silnikiem V12 przy udziale specjalistów z fabryk Ferrari i Maserati, którzy pracowali dla Meade'a po godzinach. Samochód niestety przepadł obok wielu dzieł sztuki w listopadzie 1966 roku gdy Florencję i okolice pochłonęła powódź po wystąpieniu z brzegów rzeki Arno. Meade'a to nie zniechęciło: w kolejnych latach zbudował jeszcze bardziej spektakularne modele Thomassima II oraz najbardziej znany, Thomassima III.
