Isuzu 4200R
W roku 1972 General Motors przejęło ponad jedną trzecią udziałów w japońskim Isuzu, które zaraz po tym weszło na rynek USA i rozpoczęło wkrótce ekspansję na inne kraje. Dekadę później marka wypuściła pierwszy z serii kilku prototypów, które miały poprawić jej wizerunek na salonach i ewentualnie na zwykłych drogach. Pod koniec lat osiemdziesiątych wysiłki firmy przypieczętowało coupe 4200R.
Dzięki powiązaniom z General Motors w pracach nad 4200R uczestniczyli specjaliści Lotusa, którym samochód zawdzięcza układ przeniesienia napędu na wszystkie cztery koła i adaptacyjne zawieszenie. Za wygląd auta także odpowiadają Brytyjczycy, którzy skupili się w nowym studiu stylistycznym w Birmingham pod wodzą Shiro Nakamury (od 2006 roku na najwyższych stanowiskach w Nissanie). Isuzu 4200R nie było typowym coupe dla 2+2 osób: przedniej parze drzwi towarzyszyła druga para małych drzwi z tyłu, odchylanych i przesuwanych w kierunku przeciwnym do jazdy, bez słupka środkowego.
Długi tył 4,63-metrowego auta skrywał umieszczony centralnie, poprzecznie silnik V8 o pojemności 4,2 litrów, który dzięki magii Lotusa produkował jakieś 350 koni mechanicznych i współpracował z 5-stopniową skrzynią biegów. Wnętrze maszyny to osobna bajka. Wśród dziesiątek przycisków i przełączników znalazły się cyfrowe wyświetlacze, w tym przezierny, służące przykładowo sprzętowi audio i systemowi nawigacji satelitarnej. Kierowca z bliżej nieokreślonych przyczyn miał zawsze pod ręką również... fax.
Isuzu 4200R było gwiazdą salonu samochodowego w Tokio w 1989 roku z całkiem niezłymi widokami na limitowaną produkcję. Do takowej jednak nie doszło. Isuzu po szalonym, młodszym o dwa lata koncepcie przeszło 700-konnego, sportowego pick-upa Como z silnikiem V12 skupiło się na stałe na modelach o znacznie większej wartości użytkowej w codziennym ruchu, ale nie wzbudzających większych emocji.
