Bitter Tasco
Erich Bitter, kierowca wyścigowy i tuner, założył własną firmę na początku lat siedemdziesiątych. Od początku pod jej szyldem modyfikował samochody Opla i budował własne modele na bazie oplowskich mechanizmów. W tej drugiej grupie znalazło się między innymi coupe Bitter CD, zasilane silnikiem Chevroleta i późniejsze coupe SC ze skromniejszą jednostką Opla. Raz na jakiś czas zakład opuszczały projekty mniej oczywiste, jak na przykład Tasco.
Super coupe Tasco opracowano we współpracy z brytyjskim MGA Developments z Coventry i pokazano na salonie samochodowym we Frankfurcie jesienią 1991 roku. Za kształty auta, znanego też pod kryptonimem Baltic, odpowiadali w największej mierze Steve Harper (pierwsze szkice), który zaprojektował również MG F, Forda Escorta RS Cosworth i po 2000 roku całą serię modeli Volvo oraz Tom Tjaarda, który wśród dziesiątek innych projektów w okresie pracy w studiu Ghia popełnił między innymi De Tomaso Panterę.
W teorii nowe auto miało konkurować z najszybszymi modelami Lamborghini i Ferrari, czemu miały służyć umieszczone centralnie silniki od widlastej ósemki po widlastą dwunastkę z amerykańskich stajni General Motors lub Chryslera. Zaprojektowanie podwozia i jego budowę powierzono ekipie Spice Engineering, której specjalnością były samochody wyścigowe, w tym prototypy grupy C i serii IMSA GT. Bitter w Niemczech miał wykańczać wnętrze i składać maszyny w jedną całość.
Model Tasco zadebiutował jako statyczny model w pełnej skali z kompletnym wnętrzem i... takim pozostał. Do planowanej, limitowanej produkcji nigdy nie doszło, a firma Bitter stanęła wkrótce przed pierwszym bankructwem. Prawdopodobnie zbudowano także drugą sztukę, ponownie makietę bez silnika i kluczowych mechanizmów, ale także bez wnętrza. Makietę auta można oglądać obecnie wśród wielu eksponatów Muzeum Transportu w Coventry w Wielkiej Brytanii.
