Shelby Lone Star - Odzyskany blask

Przedsiębiorstwo, za którym na początku lat sześćdziesiątych stanął Carroll Shelby zasłynęło w pierwszych latach działności Cobrą oraz udziałem w sukcesie wyścigowego Forda GT40. Jeszcze w tej samej dekadzie przyszła pora na połączenie tych dwóch konstrukcji. W ten sposób powstało egzotyczne super coupe o nazwie Lone Star.

Model Lone Star z karoserią wzorowaną na włoskich mistrzach powstał w 1967 roku na fali sukcesów Forda GT40, który dopiero co wygrał pierwszy raz w 24-godzinnym wyścigu Le Mans oraz coupe Cobra Daytona, które łoiło konkurencję w klasie GT (m.in. czwarte miejsce w generalne i pierwsze w grupie w Le Mans w 1964 roku). W oficjalnej dokumentacji producenta maszyna widnieje pod nazwą Cobra III, pod którą nie mogła trafić na rynek: prawa do nazwy kilkanaście miesięcy wcześniej przejął Ford. Padło więc na "Samotną Gwiazdę", nawiązującą do flagi Teksasu, z którego pochodził Carroll Shelby.

Niezwykły samochód został zbudowany tylko w jednym egzemplarzu w tajemnicy w Wielkiej Brytanii z udziałem John Wyer Automotive Engineering, a za jego bazę posłużyło zmodyfikowane podwozie z GT40 z silnikiem umieszczonym centralnie. Pod nową, aluminiową karoserią skrywała się widlasta ósemka o pojemności 4,7 litra, którą połączono z ręczną, pięciostopniową skrzynią biegów ZF. Na drodze do wejścia Lone Stara do produkcji weszły między innymi zmiany przepisów w USA i kilka lat po zbudowaniu oraz kilku zmianach właścicieli słuch o jedynym prototypie zaginął. Aż do tego roku.

Shelby Lone Star niszczało u dotychczasowego właściciela od połowy lat siedemdziesiątych. Ostatnią dekadę maszyna spędziła na drobiazgowym odrestaurowaniu i poszukiwaniach lub odbudowie brakujących części w USA w Accurate Restorations, specjalizującym się w Cobrach. Auto ponownie pachnące nowością zadebiutowało kilka dni po ukończeniu prac na początku tego miesiąca podczas tegorocznego Amelia Island Concours d'Elegance na Florydzie. Wyróżniono je nagrodą w kategorii "The Chairman's Choice Award".