Porsche 917K Street
Wyścigowe modele serii 917 przyniosły Porsche jedne z najbardziej prestiżowych wygranych w historii marki. Wersje 917K dwa razy triumfowały w 24-godzinnym wyścigu Le Mans, przeszło 1000-konny potwór 917/30 na dwa lata całkowicie zdominował zawody Can-Am, a w ręce Porsche wpadły trzy tytuły World Sportscar Championship z rzędu. Owocna kariera 917K doprowadziła również do przekształcenia przez Porsche jednej z ostatnich, posiadanych sztuk na potrzeby poruszania się po zwykłych drogach.
Taki eksperyment nie był kaprysem niemieckiej marki, ale zachcianką, za którą stał hrabia Gregorio Rossi di Montelera. Rossi był szerem koncernu Martini & Rossi, specjalizującego się w napojach alkoholowych, który przez długie lata był jednym ze sponsorów wyścigowych Porsche. Drogowe 917 miało pozostać jak najwierniejsze torowemu oryginałowi, ale Rossi musiał się zgodzić m.in. na wymianę wydechu i instalację osłony chłodnicy.
Punktem wyjścia dla projektu był egzemplarz 917K na podwoziu numer 030, ukończony w styczniu 1971 roku. Samochód wystartował tylko w jednym wyścigu, oczywiście w barwach Martini & Rossi. Było to pierwsze, wyścigowe Porsche, które wyposażono w system ABS. Po wyścigu (1000 kilometrów na Österreichringu w Austrii), o którego rezultacie nie warto wspominać, pojazd wykorzystywano do dalszych testów nowych wynalazków.
Hrabia Rossi odebrał swoje 620-konne auto wraz z dokumentacją całego procesu konwersji w kwietniu 1975 roku, po dwóch miesiącach testów na torze w Weissach. Jeszcze tego samego dnia po południu wybrał się do Paryża, gdzie bez najmniejszych problemów pojawił się przed północą. Porsche spalało w podróży średnio 30 litrów paliwa, a jedyny przystanek miał miejsce na granicy między Niemcami i Francją. Francuzi mieli początkowo problemy ze sklasyfikowaniem 917, ale ostatecznie wydali pozwolenie na wjazd do kraju.
