Carcerano Triagmos
Carcerano to włoskie studio projektowe, utworzone w 1980 roku w Turynie przez Piero Luigi Carcerano. Zespół, złożony początkowo z dziesięciu osób, a na przełomie wieków powiększony do przeszło osiemdziesięciu, od samego początku wspiera przemysł samochodowy, lotniczy i morski, współpracując z takimi markami, jak Fiat, Iveco, Alitalia, Autovaz, Omasud, Trenitalia, Electrolux, General Electric, Bosh, Pininfarina, BMW, Daimler, Hyundai, Lamborghini, Magna Steyr, Saab czy Renault.
Oczywiście firma wykracza poza te ramy: projektuje także m.in. wnętrza budynków i przedmioty codziennego użytku, a na gotowości ma tony sprzętu do wszelkiego typu obliczeń, zlecanych z zewnątrz. Na ekranach komputerów i desek kreślarskich Carcerano w pierwszym dziesięcioleciu dwudziestego pierwszego wieku projektowano między innymi koncept Lancii Granturismo, komercyjne pojazdy marki Iveco, wizje nowych modeli Alfy Romeo, nowego Fiata 500, rosyjskie Łady oraz kabiny pasażerskie samolotów Omasud. Dzieła, do których dokładało się Carcerano prezentowano światu na wystawach w Nowym Jorku, Paryżu, Seulu i New Delphi.
W roku 2001 w ramach włosko-koreańskiego seminarium pod tytułem "Projektowanie samochodów jako kultura" - "Car Design as Culture" - studio przygotowało jeden ze swoich najbardziej oryginalnych projektów, nie związanych z żadną inną marką. Czterodrzwiową, ale wyglądającą niczym coupe limuzynę Triagmos. Nazwa auta miała pochodzić od greckiego "triad" czyli "trzy bóstwa".
Triagmos mierzył 5512 milimetry długości, 1935 milimetrów szerokości i 1355 milimetrów wysokości przy rozstawie osi 3,1 metrów. Według założeń jego twórców pod maską miał znaleźć się 18-cylindrowy motor o pojemności sześciu litrów i mocy 555 koni mechanicznych - jednostka parametrami zaskakująco zbliżona do młodszych o dwa lata konceptów Bugatti EB 18/3 Chiron i EB 18/4 Veyron. Projekt powstał jedynie jako model w skali 1:1, którego przygotowaniem zajęła się firma Polymodels z Moncalieri. Ciekawostka: model zbudowano z żywic epoksydowych, a nie gliny czy gipsu, co miało ułatwić jego przewożenie na wystawy po całej kuli ziemskiej.
