Ferrari Studio CR 25
W roku 1972 Pininfarina otworzyła najnowocześniejszy na świecie tunel aerodynamiczny do prac nad samochodami w pełnej skali, a z czasem także do doświadczeń związanych z aeronautyką, budownictwem i innymi dziedzinami. Budowa pierwszego tego typu obiektu we Włoszech i jednego z pierwszych na świecie trwała blisko sześć lat.
Związane z tunelem aerodynamicznym możliwości włoskiego studia projektowego zaprezentowano jesienią 1974 roku na salonie samochodowym w Turynie pod postacią konceptu Studio CR 25 z karoserią zaprojektowaną przez Aldo Brovarone i znaczkiem Ferrari. Dwudrzwiowe coupe odznaczało się współczynnikiem oporu powietrza sięgającym tylko 0,256 - stąd też liczba w nazwie modelu - oraz kilkoma ciekawymi rozwiązaniami. Wśród nich znalazły się specjalnie powiększony, zintegrowany ze spoilerem przedni zderzak, skrzydło wkomponowane w celowo podniesiony tył, zmniejszające zawirowania powietrza wokół nadkoli felgi oraz ukryte za drugą parą bocznych szyb hamulce powietrzne.
Studio CR 25 mierzyło 480 centymetrów długości, 192 centymetry szerokości i tylko 118 centymetrów wysokości. Samochód oparto na podwoziu z rozstawem osi o długości 270 centymetrów, wskazującym na bezpośredni związek z Ferrari rodziny 365 GT/4 2+2 z 1972 roku oraz późniejszymi grand tourerami serii 400 i 412. Tak samo, jak w aucie bazowym w CR 25 znalazło się miejsce dla czterech, dorosłych osób, dla których przygotowano osobne fotele.
Włosi zachowali pełną specyfikację konceptu dla siebie. Idąc jednak tropem 365 GT/4 2+2 pod przednią, wentylowaną maską można spodziewać się wolnossącej, widlastej dwunastki o pojemności 4,4 litrów i mocy co najmniej 340 koni mechanicznych. O ile tylko samochód wyposażono w jakikolwiek silnik...
