Burney Streamliner
Na początku lat trzydziestych angielskie Crossley Motors otrzymało zadanie zbudowania dość nietypowej limuzyny, którą zaprojektował sir Charles Dennistoun Burney, znany ze statków powietrznych, przede wszystkim wielkiego R-100. Czterodrzwiowy pojazd o długości co najmniej 4,7 metrów zrywał z utartymi schematami zarówno jeśli chodzi o wygląd, jak i rozwiązania techniczne.
Pierwsze prototypy Burney'a jeździły pod koniec lat dwudziestych i bazowały na silnikach oraz podwoziach Alvisa, które odwrócono tyłem do przodu. Auta dysponowały mocą tylko 22 KM, ale mogły rozpędzić się nawet do 130 km/h. Burney z czasem stosował kilka różnych silników, między innymi 8-cylindrowe motory Beverley-Barnes i Lycoming, a także 6-cylindrową jednostkę Armstrong Siddley.
Z zewnątrz 7-osobowy pojazd wyróżniał się przede wszystkim opływową karoserią, która z czasem ewoluowała. Cały odwłok unosił się do góry, aby odsłonić umieszczoną za tylną osią jednostkę napędową. Luksusowe wyposażenie pojazdu obejmowało między innymi skórzane, resorowane pneumatycznie fotele. Inną ciekawostką było ulokowanie zapasowego koła w niektórych egzemplarzach w... bocznych, tylnych drzwiach. Auta otrzymały niezależne zawieszenie, a napęd przenoszony był tylko na tylne koła. Łącznie z prototypami powstało prawdopodobnie około 13 sztuk.
W roku 1934 Crossley wypuścił bazujący na patentach Burney'a model RE ze znacznie mniej opływowym przodem, nie odbiegającym od tego, co oferowała konkurencja. Firma z Manchesteru z blisko 30-letnim doświadczeniem wyposażyła auto we własny silnik: 2-litrową, 6-cylindrową jednostkę o mocy 62 koni mechanicznych. Nietypowy samochód nie znalazł uznania klientów i jego żywot zakończył się po zaledwie około 20 egzemplarzach.
