Bucciali Double Huit
Bucciali lub w skrócie Buc to marka utworzona w 1923 roku w Courbevoie we Francji przez noszących właśnie takie nazwisko braci z doświadczeniem w budowaniu samolotów, której celem było zaspokajanie apetytów najbardziej wybrednych amatorów automobili. Francuzi budowali bardzo nietypowe technologicznie, znacznie wyprzedzające swoje czasy samochody w pojedynczych egzemplarzach lub krótkich seriach, które zadziwiają do dnia dzisiejszego.
Zaczynali dość niewinnie. W pierwszych latach pojawił się model z dwusuwowym silnikiem, inspirowanym pracami Marcela Violeta, pioniera tego typu konstrukcji z Paryża, który przed pierwszą wojną światową zasłynął produkcją cyclecarów (małe, bardzo tanie auta, wypełniające lukę między motocyklami, a pełnowymiarowymi samochodami, wyginęły w okresie międzywojennym). Później pojawił się silnik V4 oraz bardziej konwencjonalne pojazdy z jednostkami napędowymi od Societe de Construction Automobile Parisienne o mocach przeszło 70 KM.
W roku 1928 zbudowano nietypową limuzynę typu TAN z dolnozaworowymi silnikami o sześciu lub ośmiu cylindrach z napędem na przednią oś, niezależnym zawieszeniem wszystkich czterech kół oraz bezstopniową, automatyczną skrzynią biegów od Sensaud de Lavaud. Ale nie był to najbardziej egzotyczny model Bucciali. Na takie miano zasługuje limuzyna Double Huit, którą pokazano w 1930 roku na wystawie w Paryżu, a kilka miesięcy później w Nowym Jorku.
Nowy pojazd, obok wynalazków znanych z serii TAN, wyposażono w oryginalny silnik w układzie U16 o pojemności prawie ośmiu litrów, bazujący na motorze Continentala. w dwóch rzędach na wspólnej, aluminiowej skrzyni korbowej z dwoma, połączonymi przekładniami wałami korbowymi, ustawiono po osiem cylindrów. Samochód prawdopodobnie nigdy nie poruszał się o własnych siłach, a niedługo po premierze auto rozmontowano. Do dzisiaj przetrwało tylko podwozie z atrapą silnika.
Po klapie Double Huit firma przygotowała mniej rewolucyjną limuzynę TAV-12 z widlastą dwunastką od Voisina, która powstała tylko w dwóch egzemplarzach. Do roku 1933 bracia Bucciali zbudowali 151 samochodów, z których 38 miało napęd przenoszony na przednią oś.