IDR Arex
Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych Amerykanie nadal cierpieli na brak super samochodu z prawdziwego zdarzenia, który mógłby konkurować z europejską czołówka w postaci Lamborghini, Ferrari czy Porsche. Prób oczywiście nie brakowało, jak choćby w przypadku marki Vector. Wśród innych firm, próbujących swoich sił w tym temacie znalazło się Industrial Design Research z Laguna Beach w Kalifornii.
Studio w 1983 roku powołał do życia David Stollery, który pracował dla Opla, Chevroleta, Mazdy, Renaulta, Subaru i uczestniczył w otwarciu ośrodka stylistycznego Calty Toyoty, któremu przewodził przez siedem lat. IDR zaczynało od 3-kołowych pojazdów z silnikami od motocykli, a w roku 1991 na wystawach w Detroit oraz Las Vegas zaprezentowało sportowy roadster o nazwie Arex. Opracowanie i dopracowanie samochodu pochłonęło ponad dziesięć lat, a w jego budowie uczestniczyło Gale Banks Engineering. Jego nazwę należy rozwijać jako American Roadster Experimental.
Dwuosobowy Arex o masie około 1180 kilogramów został zbudowany na rurowej, przestrzennej ramie i wyposażony w umieszczony centralnie silnik V8 od General Motors o pojemności 5,7 litrów z podwójnym turbodoładowaniem. Moc rzędu 590 koni mechanicznych pozwalała na rozwinięcie 60 mil na godzinę w czasie 3,4 sekund, pokonanie ćwiartki mili w 10,8 sekund i rozpędzenie się do 345 km/h. Za przekazanie napędu na tylną oś odpowiadała 5-stopniowa skrzynia biegów ZF. Auto mierzyło 440 centymetrów długości, 203 centymetry szerokości i 109 centymetrów wysokości.
Arex był samochodem opracowanym w stopniu pozwalającym na uruchomienie produkcji, ale IDR nigdy nie zdecydowało się na taki ruch, od początku twierdząc, że cały projekt miał przede wszystkim promować firmę i reprezentować jej możliwości. Prototyp nie przepadł i widywany jest od czasu do czasu na amerykańskich konkursach elegancji i innych imprezach.
