Buick Bug
W przededniu narodzin legendarnego Indianapolis 500 na amerykańskich torach wyścigowych pojawił się niewielki Buick Bug, znany też jako 60 Special, wyprzedzający pod wieloma względami swoje czasy. Automobil przygotowany specjalnie z myślą o wyścigach wyróżniał się opływową karoserią z miejscem tylko dla kierowcy po środku oraz górnozaworowym silnikiem, który jako alternatywę dla stosowanych powszechnie jednostek dolnozaworowych, kilka lat wcześniej opracował David Dunbar Buick, założyciel marki.
Niewielkie auto, oplecione wężami chłodnicy, zasilał czterocylindrowy silnik o pojemności aż 10,2 litrów - każdy cylinder mierzył po przeszło dwa i pół litra! Jednostka rozwijała prawie 60 koni mechanicznych, które na tylną oś przenosiła ręczna skrzynia biegów o trzech przełożeniach. Maszyna o masie niecałych 1200 kilogramów z hamulcami zainstalowanymi tylko na tylnej osi i aluminiową karoserią mogła rozpędzić się aż do 180 km/h. Niecałe pięć lat wcześniej niewiele mniej sięgał absolutny rekord prędkości naziemnej. Bug służył nie tylko do wyścigów, ale także do bicia rekordów prędkości na krótkim dystansie.
Auto zbudowano na drabinowej ramie z rozstawem osi sięgających 260 centymetrów. Kształt pojazdu, które dziś nazywamy opływowymi, powstał w rzeczywistości z myślą o jego urodzie. "Robala" prowadzili jedni z najbardziej utalentowanych, amerykańskich kierowców tamtego okresu, Louis Chevrolet oraz Bob Burman. Maszyna szarżowała między przeciwnikami z malowidłem głowy barana na masce, która w zmienionej formie stała się później znakiem firmowym marki Dodge. Niestety auto miało jedną, poważną wadę. Niewielki rozstaw kół sprawiał, że w ostrych zakrętach Buick tendencję do przewracania się. Chevrolet już podczas jednych z pierwszych testów miał wypadek po pęknięciu opony, na szczęście bez poważnych konsekwencji.
Buick zbudował tylko dwa egzemplarze Buga, jeden dla Chevroleta, drugi dla Burmana (obaj startowali później w innych samochodach w Indy 500, które po raz pierwszy miało miejsce w 1911 roku). Los pojazdu Chevroleta pozostanie nieznany. Pojazd, który prowadził Burman można obecnie oglądać w muzeum Sloan w mieście Flint w stanie Michigan w Stanach Zjednoczonych.
