Spyker 60HP
Automobile z 6-cylindrowymi silnikami spalinowymi w początkach XX wieku spopularyzował brytyjski Napier, a zaraz za nim Rolls-Royce, ale to nie Anglikom należy się palma pierwszeństwa. W zbudowaniu samochodu 6-cylindrowego wyprzedził ich holenderski Spyker i francuskie Automotrice. Dzieło braci Spijker było wyjątkowe także pod kilkoma innymi względami, nie tylko jednostki napędowej.
Model z sześcioma cylindrami, ustawionymi w rzędzie zbudowano już w 1902 roku. Lekki pojazd ze skąpą karoserią zasilał dolnozaworowy silnik o pojemności 8,7 litrów, który generował jakieś 60 koni mechanicznych i chłodzony był wodą (niektóre źródła mówią o 40 KM, inne podają nawet 80 KM). Jednostkę napędową połączono z ręczną przekładnią z sześcioma biegami do przodu i dwoma do tyłu. Od skrzyni biegów wychodził mechanizm różnicowy, z którego na przód i tył biegły osobne wały napędowe, zakończone kolejnymi mechanizmami różnicowymi.
Zupełną nowością był napęd przekazywany na wszystkie cztery koła i hamulce na obu osiach (z tyłu tradycyjne bębny, z przodu wał napędowy hamowany specjalną przekładnią), co zapewniało maszynie imponującą trakcję w trudnym terenie. Za nowinki techniczne odpowiadali przede wszystkim dwaj pracownicy Spykera, belgijski inżynier Joseph Laviolette i francuski konstruktor E. G. Drouarda.
Holendrzy planowali wystawienie samochodu w rajdzie Paryż-Madryt i wyścigu o puchar Gordona Bennetta, ale auto było zbyt zawodne, aby pokonywać nim dłuższe dystanse. Samochód pokazano w 1903 roku na wystawie w Paryżu, a rok później pojawiono się z nim na salonie w Londynie. Auto wjechało wówczas demonstracyjnie na salę wystawową po schodach.
Eksperymentalny Spyker nigdy nie trafił do produkcji, a z czasem jego 2-osobową karoserię wymieniono na nadwozie z miejscem dla czterech osób, aby potem ponownie wrócić do wersji 2-osobowej. Niektóre obecne w nim wynalazki znalazły się w drogowym modelu 32/40. Pojazd ten miał napędzane i hamowane wszystkie cztery koła, ale zasilał go skromniejszy silnik o czterech cylindrach.
