Lorraine-Dietrich

W 1896 roku firma Societe Lorraine des Anciens Etablissements de Dietrich & Cie, której początki sięgają kilkunastu lat wstecz, rozpoczęła w zakładach w Luneville we Francji produkcję samochodów w oparciu o projekt Amedee Bollee Jr. Automobil Bollee-Dietrich szybko udowodnił swoją wartość w zawodach sportowych, zajmując trzecie miejsce w wyścigu Paryż-Amsterdam.

De Dietrich produkowała następnie samochody klasy voiturette na licencji firm Vivinus oraz Turcat-Mery po czym rozpoczęła współpracę z 19-letnim wówczas Ettore Bugattim. Do 1902 roku Bugatti zaprojektował dla firmy czterocylindrowy model 24 HP, a rok później 30/35 HP. Bugatti odszedł z firmy w 1904 roku do Mathisa. Wkrótce też zakłady w Luneville zmieniły nazwę wytwarzanych tam samochodów na Lorraine-Dietrich a na chłodnicy zagościł krzyż Lotaryngii.

Prezentowany na zdjęciach egzemplarz pochodzi z 1913 roku i jest najstarszym samochodem zarejestrowanym w Polsce od momentu opuszczenia fabryki. Jest to też, jak twierdzi właściciel, jedyny na świecie model Lorraine-Dietrich typu SMHI.

Samochód wyposażony jest w czterocylindrowy, rzędowy silnik o pojemności 4,5 litera i mocy 40 koni mechanicznych, pozwalający rozpędzić auto do prędkości 100 km/h. Napęd przekazywany był przy pomocy 4-biegowej skrzyni manualnej na tylne koła, a w zatrzymaniu pomagały hamulce zastosowane jedynie na koła tylne. Pojazd odziano w nadwozie typu double phaeton. Jego pierwszym właścicielem był Baron Goetz, właściciel browarów Okocim.

Historia firmy Lorraine-Dietrich to nieustanna współpraca z różnymi projektantami czy firmami, do grona których należały marki Isotta-Fraschini i Tatra. Samochody przez nią wytwarzane cieszyły się uznaniem wśród nabywców miedzy innymi dzięki licznym sukcesom sportowym. Dla De Dietricha, a następnie Lorraine-Dietricha w zawodach sportowych jeździli Charles Jarrott, Arthur Duray, Victor Héméry, Fernand Gabriel czy pierwszy zwycięzca Rajdu Monte Carlo, Henri Rougier.

W latach 1925-26 samochody Lorraine-Dietrich zwyciężyły w 24-godzinnym wyścigu w Le Mans, prowadzone przez Gerarda de Courcellesa i Andre Rossignola, a w następnym roku Roberta Bloca i Andre Rossignola. W 1931 roku Jean-Pierre Wimille, późniejsza gwiazda wyścigów Grand Prix, zajął w rajdzie Monte Carlo drugie miejsce, ustępując niewielką różnicą czasową, Donaldowi Healey prowadzącemu Invictę.

W 1935 roku firma Lorraine-Dietrich zaprzestała wytwarzania samochodów osobowych, podobnie jak i inne świetne marki w tym okresie. Prezentowany pojazd pochodzi z kolekcji Muzeum Jana i Macieja Peda w Gostyniu.

Tekst i zdjęcia: Mariusz Relich