Citroen DS BiRotor - Sztuka adaptacji

Motywem przewodnim tegorocznego Michelin Challenge Design było obniżenie masy pojazdów i zmniejszenie ich zużycia paliwa. Konkurs przyciągnął blisko dziewięciuset młodych projektantów z siedemdziesięciu dwóch krajów świata, z których prac do finału dostało się dwanaście wizji. DS BiRotor to jedna z nich.

Za koncept Citroena odpowiada Jose Eduardo Sanchez z Meksyku, student Uniwersytetu Guadalajara. Jego dzieło to 4-osobowe, lekkie coupe / hatchback, zaprojektowane z myślą o poruszaniu się po mieście. Auto łączy w sobie napęd elektryczny i spalinowy, korzysta z karbonowego nadwozia i karoserii oraz z adaptacyjnego, 21-calowego ogumienia Michelin Variable Response, którego niestety jeszcze nie wymyślono.

Układ napędowy auta, gdyby zbudowano je w rzeczywistości, składałby się ze spalinowego, doładowanego silnika Wankla o pojemności 600 centymetrów sześciennych i mocy 140 KM, skrzyni biegów CVT, dwóch silników elektrycznych o mocy 30 KM każdy w kołach z przodu i super kondensatorów. Zadaniem silnika Wankla byłoby ciągłe ładowanie kondensatorów, a do zbiornika paliwa możnaby wlewać organiczne mieszanki, a nawet korzystać z systemu HHO.

Model DS BiRotor miałby mierzyć niecałe 4 metry długości, 184 centymetry szerokości i 125 centymetry wysokości. Auto ważyłoby tylko 800 kilogramów, rozpędzało się do 100 km/h w czasie 6 sekund i rozwijało prędkość maksymalną 220 km/h. Średnie zużycie paliwa oceniane jest na 40 kilometrów na litrze, co daje zasięg około 800 kilometrów (2,5 litry na 100 kilometrów). Ale czy taki wynik robi dzisiaj jakieś wrażenie?