Grand Prix Monako - Zwycięskie tempo

Za nami szósta eliminacja tegorocznego sezonu Formuły 1. Szósta i najbardziej prestiżowa: niedzielną rudną była już siedemdziesiąta piąta edycja Grand Prix Monako, które jest nieodłącznym elementem mistrzostw od ich początków w 1950 roku. Pierwszy wyścig bolidów klasy grand prix na ulicach Monte Carlo miał miejsce dużo wcześniej, już w 1929 roku.

W tej dekadzie z Monako zwycięstwo wyjeżdżało tylko czterech kierowców: Vettel, Weeber, Hamilton i aż trzy razy Nico Rosberg, aktualny mistrz świata, który wycofał się z Formuły 1 z końcem sezonu 2016. W tym roku w trzech sesjach treningowych najlepszymi okrążeniami wykazali się kierowcy Mercedesa i Ferrari: Hamilton z rekordem okrążenia oraz Vettel. W treningach swój bolid uszkodził Ocon w Force India, Ericsson w Sauberze i Stroll w Williamsie, którego trzeba było ściągać dźwigiem z toru, a jedna z sesji zakończyła się dla Palmera w dymiącym Renaulcie.

Tylko na wyścig na ulicach Monte Carlo do zespołu McLarena wrócił Jenson Button, mistrz świata z roku 2009. Brytyjczyk, który opuścił F1 z końcem sezonu 2016 z opcją na powrót w przyszłości, wskoczył w miejsce Fernando Alonso. Hiszpan ten sam weekend poświęcił na debiut w prestiżowym, rozgrywanym od 1911 roku wyścigu Indianapolis 500 w USA, który obecnie jest częścią pucharu IndyCar. Button w bolidzie z zawodnym układem napędowym Hondy w treningach plasował się w pierwszej połowie drugiej dziesiątki, a w kwalifikacjach uzyskał dziewiąty czas. Niestety wymiana MGU-H oraz turbosprężarki sprawiła, że został ukarany cofnięciem na starcie o 15 miejsc (regulamin przewiduje maksymalnie cztery takie zmiany w sezonie na samochód, to była już piąta) - wylądował na samym końcu stawki dwudziestu kierowców.

Najszybszym okrążeniem w sobotnich kwalifikacjach popisał się Kimi Raikkonen w Ferrari, 37-letni mistrz świata z roku 2007. Było to pierwsze pole position Fina od... czerwca 2008 roku i GP Francji. Drugie pole startowe w Monako wywalczył Vettel w drugim Ferrari (strata 0,043s), a trzecie Bottas w Mercedesie (strata tylko 0,003s do Vettela). Kolejne pola startowe w pierwszej dziesiątce zajęli: Verstappen i Ricciardo w Red Bullach, Sainz w Toro Rosso, Perez w Force India, Grosjean w Haasie, Kvyat w Toro Rosso i Hulkenberg w Renault. Hamilton w Mercedesie, który goni w klasyfikacji generalnej Vettela, znalazł się dopiero na 13 polu startowym. Brytyjczyk od samego początku sesji narzekał na przyczepność bolidu, a jego szanse na wykręcenie porządnego okrążenia pogrzebał Vandoorne, który rozbił swojego McLarena.

Start do niedzielnego wyścigu przebiegł bez incydentów. Raikkonen na trzecim okrążeniu miał już 1,3 sekundy przewagi nad Vettelem i 2,3 sekundy nad Bottasem. Na torze, na którym wyprzedzanie jest bardzo trudne Hamiltonowi udało się awansować po pierwszych 10 z 78 okrążeń tylko na 12 miejsce. Okrążenie 16: z wyścigu wycofuje się Hulkenberg w Renault, w którego maszynie wysiadła skrzynia biegów. Okrążenie 25: prowadzi Raikkonen, ale Vettel odrabia straty i jest 1,1 sekundę za nim, Bottas traci ponad 4,6 sekundy do drugiego miejsca. Zaczynają się podejścia dublowania, co nie służy samochodom Ferrari. W takich okolicznościach strata Bottasa majele bardzo szybko do niespełna 1,7 sekundy.

Okrążenie 40, cała czołówka jest po wymianie ogumienia, prawdopodobnie pierwszej i ostatniej: na prowadzenie po wyjeździe od mechaników wychodzi Vettel, który ma Raikkonena tuż za sobą. Jeszcze lepiej wydłużenie stintu wypada u Ricciardo: kierowca Red Bulla przeskakuje dwóch rywali i awansuje na miejsce trzecie! Hamilton jest szósty ale nie był jeszcze w boxach. Okrążenie 61: Wehrlein rozbija się w Sauberze, który zderzył się się Buttonem w McLarenie, a na tor wyjeżdża samochód bezpieczeństwa i samochód medyczny. Dla obu kierowców to koniec wyścigu. Okrążenie 65: wyścig na ścianie kończy Sauber prowadzony przez Ericssona. Samochód bezpieczeństwa zjeżdża na 12 okrążeń przed końcem, a czołówka jest tak blisko siebie, że jeszcze wszystko może się zdarzyć.

Ricciardo ociera się o barierki i traci czas, ale utrzymuje trzecie miejsce. Vandoorne rozbija swojego McLarena o barierki i może zacząć pakować się już na kolejny wyścig. Oba bolidy Ferrari uciekają po niemal pewną wygraną. Okrążenie 72: Perez atakuje na zakręcie Kvyata w Torro Rosso i dochodzi do zderzenia. Dla rosyjskiego kierowcy to koniec wyścigu, a Meksykanin spada prawie na sam koniec stawki poza strefę punktową. Żółte flagi pojawiają się tylko na krótki czas. Do mety nie dojechało w sumie sześciu zawodników, w tym obaj kierowcy McLarena i obaj kierowcy Saubera.

Wyścig zakończył się wygraną Sebastiana Vettela, który na mecie wyprzedził o 3,15 sekund wyraźnie niezadowolonego Raikkonena w drugim Ferrari. Trzecie miejsce ze stratą kolejnych 3,75 sekund zajął Ricciardo w Red Bullu. W pierwszej dziesiątce zmieścili się jeszcze kolejno: Bottas w Mercedesie, Verstappen w Red Bullu, Sainz w Toro Rosso, Hamilton w Mercedsie, Grosjean w Haasie, Massa w Williamsie i Magnussen w Haasie. W tabeli klasyfikacji generalnej kierowców Vettel zwiększył swoją przewagę nad Hamiltonem z 6 do 25 punktów. W tabeli konstruktorów na szczyt wróciło Ferrari, które wcześnie traciło 8 punktów do Mercedesa. Teraz Mercedes traci 17. Kolejny wyścig, Grand Prix Kanady, będzie miał miejsce 11 czerwca.

A co u Alonso? Do Indy 500, w którym ściga się przekraczającymi 370 km/h bolidami na podwoziu Dallary z silnikami Hondy lub Chevroleta, Hiszpan zakwalifikował się w samochodzie w barwach zespołu McLaren-Honda-Andretti na wysokim siódmym miejscu. Wyścig aż cztery razy przerwały duże wypadki plus kilka żółtych flag przy innych okazjach. Po 25 z 200 okrążeń Alonso był na miejscu piątym. Na okrążeniu 28, tuż przed pierwszą serią pit stopów, awansował na miejsce czwarte. Na 37 okrążeniu wskoczył pierwszy raz na prowadzenie! Po 100 okrążeniach przeskakiwał w dalszym ciągu w czołówce i był czwarty. Szanse na świetny wynik w debiucie zostały pogrzebane na 21 kółek przed końcem z powodu... awarii silnika Hondy.