Ferrari Daytona SP3 - Amerykańska ikona

Ferrari pokazało trzeci model z ekskluzywnej rodziny Icona, którą blisko dwa lata temu otworzyły bliźniaki Monza SP1 i Monza SP2. Nowa maszyna nosi nazwę Daytona SP3 i jest jednym z najmocniejszych oraz najbardziej zaawansowanych technologicznie i aerodynamicznie, drogowych samochodów w historii włoskiej marki.

Model Daytona SP3 odsłonięto w miniony weekend przed najważniejszymi klientami marki podczas tegorocznego Ferrari Finali Mondiali na torze wyścigowym Mugello we Włoszech. Seria Icona, która pielęgnuje dokonania i sukcesy Ferrari sprzed lat, zwróciła się tym razem w kierunku wyścigowych bestii z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, wśród których znalazły się lekkie prototypy z umieszczonymi centralnie silnikami V12. Maszyny te wielokrotnie wygrywały w takich imprezach, jak 24-godzinne Le Mans, 12-godzinne Sebring czy Targa Florio. Zwycięstwem o szczególnym znaczeniu była wygrana w 24-godzinnym wyścigu na Daytonie w USA w lutym 1968 roku i zmiażdżenie konkurencji w Fordach. Samochody Ferrari zajęły wtedy całe podium: na pierwszym miejscu wyścig zakończyła załoga w modelu 330 P3/4, na drugim w 330 P4, a na trzecim w 412 P.

Daytona SP3 z twardym, zdejmowanym dachem typu targa czerpie pod względem stylistycznymi pełnymi garściami z wyścigowych przodków, ale nie tylko. Na przykład nietypowe żebrowanie na rogach z przodu i na całym tylnym pasie to ukłon w stronę konceptu 250 P5, który pod koniec lat sześćdziesiątych powstał w Pininfarinie. Ferrari chwali się nowymi rozwiązaniami aerodynamicznymi, jak dodatkowe łopatki w okolicy przednich lamp i tunele w tylnej części nadwozia odprowadzające powietrze spod samochodu nad tylne skrzydło, a także zastępami najnowszych ewolucji systemów elektronicznych, które pozwalają zapanować nad ogromną mocą umieszczonego centralnie silnika (F1-Trac, e-Diff 3.0, SCM-Frs, Side Slip Control 6.1 i inne). SP3 to pierwszy model z Maranello od czasów hybrydowego LaFerrari, które oparto na węglowym kadłubie. Na sucho pojazd waży jakieś 1485 kilogramów.

Do napędu limitowanego Ferrari służy wolnossąca, widlasta dwunastka o pojemności prawie 6,5 litra, która jest rozwinięciem silnika znanego z berlinetty 812 Competizione. V12 kręci się do 9,5 tysięcy obrotów na minutę i po licznych modyfikacjach dostarcza aż 840 koni mechanicznych i 697 niutonometrów. To najmocniejsze V12 w drogowym Ferrari w historii marki. Całą moc na tylną oś przenosi 7-stopniowa, dwusprzęgłowa skrzynia biegów. Osiągi: od zera to setki w 2,85 sekundy, od zera do 200 km/h w 7,4 sekundy i prędkość maksymalna ponad 340 kilometrów na godzinę. Ile kosztuje Daytona SP3? W jakiej liczbie egzemplarzy powstanie? I czy przypadkiem wszystkie nie zostały już dawno zarezerwowane? To pytania, na które odpowiedzi znają tylko głęboko wtajemniczeni.